پايين منبر نشستن سختر است!

من تعجب می‌کنم که نویسنده محترم چرا در کنار مردم کوفه ننشسته و خودش را مخاطب حضرت امیرالمؤمنین قرار نداده و از این خطبه درس و پند نیاموخته است!؟.

آنحضرت که کردار زشت و تاریخ سیاه مردم کوفه را خوب می‌داند خطاب به آنان می‌فرماید: «پس آنچه را که نمی‌دانید نگویید، که بیشتر حق در چیزی است که منکر آنید و آنرا که بر او حجتی ندارید معذور شمارید».

آقای حجازی! آیا بهتر نبود جناب عالی از «قله رفیع علم و دانش و درایت» چند پله پایین تر می‌آمدید و با «عقل سالم و مستقل» مانند سایر آگاهان و دانشمندان کارهایتان را عقلانی می‌کردید و این پند و اندرز و نصیحت حضرت امیر المؤمنین ÷را متوجه خود هم می‌دانستید؟.

بنابراین از امیرالمؤمنین گوش کنید «و آنچه را که نمی‌دانید نگویید» شمایی که پاکترین انسانهای روی زمین پس از پیامبران ‡را «منحرف و فریبکار و دروغگو» می‌دانید آیا حقیقتاً علم و آگاهی دارید که آنها چنین بودند که شما توصیف می‌کنید؟! آن فرشته صفتانی که تاریخ بشر پس از پیامبران ‡بهتر، و پاکتر، و مؤمن تر، و شجاع تر، و عادل تر، و فداکار تر، و صادق تر، و مخلص تر، از آنان ندیده است را شما چگونه غاصب! و ظالم! و منافق! و مرتد! و گمراه! و منحرف! و مخالف قرآن! و بدعت گذار! می‌خوانید؟! اگر شما علوی هستید و واقعا حضرت امیرالمؤمنین را دوست دارید و از ایشان پیروی می‌کنید پس ببنید که ایشان با همین مؤمنان پاک دل و پاک طینتی که از خدا راضی شدند و خداوند نیز از آنها راضی و خوشنود گردیده﴿رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُ﴾[التوبة: ۱۰۰]. چگونه برخورد کرده شماهم همان برخورد را داشتته باشید، اگر عقل سالم و مستقل دارید کاسه داغتر از آش نباشید، و القاب زشت ننویسید وتوزیع نکنید که ﴿بِئۡسَ ٱلِٱسۡمُ ٱلۡفُسُوقُ بَعۡدَ ٱلۡإِيمَٰنِ﴾[الحجرات: ۱۱]. بیایید شمایی که ادعا دارید حقیقتا علوی باشید و بشنوید و دقت کنید که امیر المؤمنین چه می‌فرمایند: «بیشتر حق در چیزی است که منکر آنید» باور کنید امروز هم بیشتر حق در چیزی است که مدعیان حب اهل بیت و مدعیان پیروی از اسلام ناب محمدی! منکر آنند، باور بکنید و عوض شعار دادن و شعار نوشتن تحقیق کنید مبادا روزی پشیمان شوید که پشیمانی سودی نداشته باشد، آنوقت که بدانید (آنرا که بر او حجتی ندارید معذور شمارید) چه سود؟ که دیگر فایده‌ای نخواهد داشت، پس عوض دویدن دنبال احساسات و عواطف و شنیده‌های بدون دلیل بهتر نیست که انسان با چشمان باز «و عقل سالم و مستقل و بدور از هوی و هوس و شهوت» راه تحقیق را در پیش گیرد، و جز خداوند خوشنودی خدا و در نظر داشت آخرت و قبر و قیامت و در نهایت، سعادت و رستگاری دائم خود و خانواده‌اش از همه چیز دیگر چشم بپوشد و جز مسیر خودش، حرف این و آن اصلا برایش مهم نباشد، ببخشید که بنده هم منبر رفتم اما این واقعیت است، فکر کنید و خود شما برای خود تصمیم بگیرید تصمیمی که ضامن سعادت و رستگاری دائم شما و خوشنودی دائم پروردگار گردد!.