ارشادمان کنيد

من که گیچ بودم خوانندگان من هم گیچ شده‌اند! نمی‌دانیم راه کدام است و چاه کدام! شما که از نعمت عقل سالم و مستقل و بدور از هوی و هوس و شهوت برخوردارید ما و امت اسلام سر در گم را که به فرمایش شما «بدتر از کفار دوران جاهلیت و خارج از دائره اسلام و مستحق دوزخ و محروم از بهشت» هستیم را ارشاد و راهنمایی فرمایید و به صراط مستقیم هدایت مان کنید!.

از اینکه مبحث عقل گسترده است و اگر ما مفصل بخواهیم آنرا باز کنیم و عقاید عمده برادران امامی و ولایتی مان را با آن بسنجیم مثنوی هفتاد من‌ خواهد شد، لذا اجازه می‌خواهم که به طور گذرا نور افگن عقل را بر بعضی از معتقدات برادران شیعه مان (که سخت در کوشش‌اند هرکس در نقشی که به عهده دارد ما را از کفر دوران جاهلیت و دوزخ نجات دهند و به دائره اسلام و بهشت وارد کنند) بیفگنیم تا هم برای ما و هم برای خودشان روشن شود که این یافته‌های اعتقادی در کدام یک از قالبهای عقل می‌گنجد: عقل سالم یا غیر سالم؟ عقل مستقل یا غیر مستقل؟ عقل ملوث به هوی و هوس و شهوت یا عقل دور از هوی و هوس و شهوت؟

از خداوند توفیق می‌خواهیم که ما را به وسیله عقل حمایت و هدایت کند و به صراط مستقیم و بهشت برین بکشاند.

اگرچه آنها ظاهرا نیازی ندارند چون «برگ امان ولایت» در اختیار دارند و بنابر این بدون هیچگونه دشواری از پل صراط عبور خواهند کرد و جبریل ÷هم دم در بهشت از آنها پذیرایی خواهد نمود! اما با این وجود دعا که ضرر ندارد ما مطلق دعا می‌کنیم که: خدایا به همه مان چشم بینا و گوش شنوا و قلب بیدار و قلب سالم عنایت بفرما، و ما را از هرگونه وابستگی به هوی و هوس و شهوت محفوظ بدار، و صراط مستقیم خودت را برما آشکار کن، و توفیق انتخاب درست و پیروی از حق و ثبات و استقامت نصیب بفرما، و هرکس از ما که بر باطل و گمراهی است خدایا هدایتش کن و اگر قابل هدایت نیست خوار و ذلیل و رسوای هر دو جهان بگردان تا ببینیم به کجا خواهیم رسید و به قول شاعر زیبا کلام مان:

خوش بود گر محک تجربه آید به میان تا سیه = روی شود هرکه دروغش باشد.