نور افگن امام!

و نشانه پنجم: اینکه در دیدگان امام نوری است که شیطان را در آن نصیبی نیست بازهم منظور روشن نیست، یعنی این ویژگی مخصوص جدا از صفات پیامبران ‡و عموم صفات بشری است، آیا پیامبران الهی ‡از این قبیل ویژگی‌ها داشته‌اند، اگر منظور عصمت است که خود ادعای گزاف و بدون دلیل است که إن شاءالله بطلان آنرا در شرح دعای کمیل و بحث مستقل اسرار نهج البلاغه بخش عصمت ائمه روشن خواهیم کرد، اما اگر مقصود چیز دیگری است که نه از نص عربی و نه از ترجمه فارسی آن که نویسنده محترم زحمت آنرا کشیده‌اند چیزی دستگیر ما نشد. اما در هر صورت اصرار معتقدان امامت ائمه بر اینکه امام باید حتما از سایر انسانها در خلقت و خصائص فوق العاده دیگر متمایز باشد برای ما قابل فهم نیست، چون پیامبران الهی که مستقیما به آنان وحی می‌شد و نبوت شان قطعی بود و به شدت نیازمند خصائص فوق العاده بودند خداوند چنین عنایتی را نسبت به آنان لازم ندانست، حال ائمه که امامت آنان از اساس یک تخیل است (و ما بنی علي الباطل فهو باطل) چگونه می‌توان تصور کرد اینهمه خصائص فوق العاده و صفات خارق العاده چه نیازی به آن احساس می‌شده پاسخ باما نیست.