دليل چهارم: اختلاف در مورد نصيب و بهره زندگى
اختلاف در مورد نصیب و بهره زندگى دلیل دیگرى بر وجود خداوند متعال است. چنانچه همه می‌دانیم که مردم همگى با هم برابر نبوده، گروهى فقیر و دیگرى غنى و دولتمند، یکى رئیس دیگرى مرؤس، در حالیکه هر کدام از این‌ها عقل و خرد داشته و آرزومند آن است که سرمایه و عزت و خانم زیبا داشته باشد، اما در مقدور همگى این‌ها نیستند و تنها آنچه را به دست می‌آوردند که خداوند آن را برایشان مقدر کرده است، البته در آن حکمت بزرگى است که خداوند مردم را به وسیله یکدیگر امتحان می‌کند تا خدمت یکدیگر را بکنند که مصالح همه ایشان ضایع نگردد و بدین وسیله نظام حیات اجتماعى را حفظ کند و براى آنان که در زندگى دنیا بهره کمتر دارند خداوند نصیب بیشترى در آخرت و در جنت برایشان تعیین نموده، مشروط به اینکه با ایمان بیمیرند، پس از نعیم فراوان در آخرت (جنت) بهرمند می‌گردند و چه بسا که در این جهان هم فقراء از صحت و قوت جسمى و سعادت داخلى برخوردار‌اند که توانگران و عده زیادى از ثروتمندان فاقد آن می‌باشند، و این همه دلیل بر عدل و حکمت خداوند است.