دین حق

دليل دهم: بركت و تكاثر در بعضى مخلوقات

برکت و تکاثر در بعضى مخلوقات مانند گوسفند و عدم برکت در بعضى دیگرى مانند سگ و گربه.

از صفات خداوند اینست که او تعالى اول بوده و ابتداء یا آغاز ندارد، حی دائم و لایموت است (یعنى زنده است نمی‌میرد) انتهاء نمى‌پذیرد، غنى و قائم بذات خود است، به کسى نیاز ندارد، یکتا و لاشریک است.

خداوند می‌فرماید: بسم الله الرحمن الرحیم

﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١ ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ ٢ لَمۡ يَلِدۡ وَلَمۡ يُولَدۡ ٣ وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ كُفُوًا أَحَدُۢ ٤﴾[الإخلاص].

«بگو: خدا، یگانه‌ی یکتا است. خدا، سَرورِ والای برآورنده‌ی امیدها و برطرف‌کننده‌ی نیاز مندی‌ها است. نزاده است و زاده نشده است. و کسی همتا و همگون او نمی‌باشد».

معنى آیات:

چون کفار از سید المرسلین راجع به صفات خداوند سوال کردند، او تعالى این سوره را نازل کرد و امر نمود تا برایشان گفته شود که الله تعالى واحد بوده و شریکی ندارد، حی دائم مدبر بوده و سیادت مطلق بر جهان دارد، انسان و همه چیز از آن خداوند است و باید مردم در قضاى نیازمندی‌ها و احتیاجات خویش فقط به خدا رجوع کنند. خدا را پدر و پسری نیست، مادر و دختر ندارد، و این‌ها را در این صورت و دیگر صورت‌ها به شدت رد کرده است زیرا ولادت و نسل داشتن از جمله صفات مخلوق است و خداوند سخن نصارى را که مسیح را فرزند الله می‌خوانند، و کلام یهود را که عزیر فرزند الله می‌نامیدند و دعواى غیر این‌ها را که فرشتگان را دختران خدا می‌گفتند به شدت رد می‌کند و بیان می‌کند که مسیح بدون پدر آفریده شده، چنانکه آدم÷از خاک آفریده شده بود و حواء از پهلوى آدم پیدا و از منى مرد و زن سایر انسان‌ها پیدا شده و می‌شوند و هر چیز را خداوند در اول از عدم پیدا کرده و بعداً براى ادامه خلق قانون و نظام را آفریده هیچگاه این قانون را کسى تغیر داده نمی‌تواند و تنها ذات اقدس الهى قادر به تغیر این قانون است چنانکه عیسى÷ را بدون پدر پیدا کرد که در گهواره حرف می‌زد و عصاى موسى÷ را به اژده‌هاى هولناک تبدیل کرد و توسط آن دریا را دوشق ساخت که او و قومش از آن عبور کردند،پ و رسول (ج) را قدرت داد تا به دست مبارکش مهتاب را دوشق کند و درخت به او سلام می‌داد و حیوانات با آوازیکه همه مردم شنیدند به رسالت او گواهى دادند، درحادثه اسراء و معراج از مسجد الحرام تا مسجد الاقصى و از آنجا تا ملکوت سموات همراه با جبرئیل÷ عروج نمود و در این سفر بر براق سوار شد. چون بر فراز آسمان‌ها عروج کرد با خداوند هم‌سخن شد و در این سفر نماز بر او فرض شد و سپس به مسجد الحرام برگشت و در راه سفر خویش اهل آسمان‌ها را دید و همه این چیز‌ها در یک شب واقع شد و تا هنوز صبح ندمیده بود که این سفر طولانى انجام یافت، و قصه اسرا و معراج در قرآن کریم و احادیث و کتب تاریخ بیان شده است.

از صفات خداوند سمع، بصر، علم، قدرت و اراده است. خداوند همه چیز را می‌بیند و هیچ چیزى از سمع او دور مانده نمی‌تواند آنچه در ارحام و سینه‌ها قرار دارد و آنچه گذشته و آنچه بعداً مى‌آید همه را خداوند می‌داند او صاحب اراده بوده چون چیزى را بگوید شو می‌شود.

از صفات او تعالى کلام است، کلام به آنچه می‌خواهد و وقتی که می‌خواهد، خداوند با موسى و با رسول اکرم (ج) سخن گفته و قرآن با حروف و معانى‌اش کلام الله است. خداوند آن را بر رسول (ج) نازل کرده و قرآن مخلوق نیست طوریکه معتزله چنین عقیده دارد.

و از جمله آنچه که خداوند خود را به آن متصف ساخته و پیامبران این‌ها را بخدا اطلاق کرده‌اند: وجه، یدین، استوا، نزول، رضا و غضب است. او تعالى از مؤمنان راضى می‌شود و بر کافران و آنانکه نافرمانى او را می‌کنند غضب مى‌نماید، رضا و غضب، وجه و ید، استوا و نزول امثال این‌ها صفاتى‌اند که لایق شأن و جلال خداوند است. و به صفات مخلوقین شباهت ندارد و در قرآن و سنت آمده است که مؤمنان در قیامت و در بهشت خداى متعال را میبینند، و تفصیل و شرح این مطلب و سایر صفات در قرآن کریم و احادیث ذکر شده است به آن‌ها مراجعه صورت بگیرد.