دین حق

زنده‌شدن بعد از مرگ و پاداش اعمال، بهشت و دوزخ:

چون این مطلب روشن شد که خداوند انسان را غرض عبادت خود آفریده است، پس فراموش نباید کرد که جمیع کتاب‌هاى آسمانى که بر انبیاء نازل شده است بیانگر این حقیقت می‌باشد که بعد از مرگ انسان دوباره زنده می‌شود، و خداوند هرکس را مطابق اعمال او برایش اجر و پاداش می‌دهد. زیرا انسان با مرگ از دنیاى عمل و فنا به جهان پاداش و جاودان انتقال می‌کند، چون انسان میعاد معین عمر را می‌گذراند خداوند به ملک الموت دستور می‌دهد تا روح او را قبض نماید چون روح از جسد بیرون شد، اگر مؤمن و مطیع بود در بهشت مسکن گزین می‌شود و اگر کافر بود به جهنم می‌رود، این حال تا قیامت می‌ماند آنگاه خداوند همه را زنده می‌سازد و ارواح را به اجساد بر می‌گرداند و مخلوقات همه مثل حالت اولى خویش درمی‌آیند. و این هم براى آنست که تا حساب از آن‌ها گرفته شود و هر کس مطابق عملش پاداش در یابد مرد و زن، توانگر و فقیر، شاه و رعیت همه جزاء اعمال خود را در می‌یابند، مظلوم قصاص خود را از ظالم می‌گیرد و حتى حیوانات از کسانی که بر آن‌ها ظلم کرده و از همدیگر خود قصاص می‌گیرند و آنگاه خاک می‌گردند، حیوانات داخل بهشت و دوزخ نمی‌شوند، و انسان‌ها و جنیان مطابق به اعمال شان پاداش و جزا دریافت می‌دارند، مؤمنان داخل بهشت می‌گردند ولو فقیر باشند و گنهکاران داخل جهنم می‌شوند گرچه ثروتمند و صاحب قدرت باشند، چنانچه خداوند می‌فرماید:

﴿إِنَّ أَكۡرَمَكُمۡ عِندَ ٱللَّهِ أَتۡقَىٰكُمۡ﴾[الحجرات: ۱۳].

«بی‌گمان گرامی‌ترین شما در نزد خدا متّقی‌ترین شما است».