حكومت و قانون‌گذارى تنها حق خداوند جل جلاله است:
و هرجا که شریعت نافذ بود آنجا عدالت، رحمت و فضیلت می‌باشد، از جمله معانى لا إله إلا الله آن است که حکم و قانون‌گذارى تنها حق خداوندأ است، پس براى هیچکس مجاز نیست که قانونى را مخالف شریعت الهى وضع نماید، و به مسلمان مجاز نیست که به غیر از شریعت اسلام حکم نماید، در قضاوت به حکمى که مخالف شریعت خداوند بوده باشد جایز نیست و هیچکس نمى‌تواند آنچه را که خداوند حرام گفته حلال گرداند، و یا بر عکس حکم نماید. و کسی که قصداً چنین عملى را انجام دهد و به چنین کارى رضایت داشته باشد کافر است؛ زیرا خداوند می‌فرماید:
﴿وَمَن لَّمۡ يَحۡكُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَٰفِرُونَ ٤٤﴾[المائدة: ۴۴].
«وکسی که به آن چیزی که خداوند نازل فرموده (شریعت اسلامى) حکم نکند پس آن گروه از جمله کافران‌اند».