دین حق

فهرست کتاب

سوم: در مورد رابطه با مردم

سوم: در مورد رابطه با مردم

خداوند امر می‌کند انسان باید صالح بوده و براى نجات بشریت از تاریکى کفر به نورِ اسلام سعى و مجاهدت ورزد، و من روى همین هدف به تألیف این کتاب پرداختم تا قسمتى از مسئولیت خود را انجام داده باشم.

خداوند امر فرموده که رابطه بین مسلمان و دیگران باید به اساس رابطه ایمان به خداوندأ باشد، پس دوست داشته باشد بندگانى را که صالح هستند، و اطاعت خدوند و رسولش را می‌کنند، و لو اگر از اقاربش نیز نباشند، و با کفار و آنانکه نافرمانى خدا و رسولش را می‌کنند بغض داشته باشد و لو اگر از جمله اقاربش نیز باشند، بى‌شک رابطه ایمان قویتر است بر رابطه نسب و ملیت، و مصلحت‌هاى مادى. خداوند تعالى می‌فرماید:

﴿لَّا تَجِدُ قَوۡمٗا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ يُوَآدُّونَ مَنۡ حَآدَّ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَوۡ كَانُوٓاْ ءَابَآءَهُمۡ أَوۡ أَبۡنَآءَهُمۡ أَوۡ إِخۡوَٰنَهُمۡ أَوۡ عَشِيرَتَهُمۡۚ[المجادلة: ۲۲].

«قومى را نیابى که به خدا و روز بازپسین ایمان داشته باشند [و] کسانى را که با خدا و رسولش مخالفت کرده‌اند -هر چند پدرانشان یا پسرانشان یا برادرانشان یا عشیره آنان باشند- دوست بدارند».

ونیز می‌فرماید:

﴿إِنَّ أَكۡرَمَكُمۡ عِندَ ٱللَّهِ أَتۡقَىٰكُمۡۚ[الحجرات: ۱۳].

«ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست».

در آیه اول خداوند تعالى خبر می‌دهد که انسان مسلمان دشمنان خدا را دوست نمی‌داشته باشد، و لو از جمله اقاربش باشد، و در آیه دوم می‌فرماید بهترین بندگان نزد خداوند تعالى و محبوب‌ترین آن‌ها آن کسی است که اطاعت او تعالى را می‌کند گرچه از هر جنس و رنگى که باشد.

همچنان خداوند تعالى امر فرموده که مسلمان باید با دوست و دشمن عادل باشد، و ظلم را بر نفس و بین بندگان حرام ساخته، و به امانت دارى و صدق و راستى امر نموده، از خیانت نهى نموده است، به نیکى با والدین و صله رحم، و نیکى با فقراء، و شرکت در کارهاى خیر امر کرده حتى به نیکى با حیوانات امر می‌کند، (وتعذیب حیوان در اسلام ناروا است رسول اکرم(ج) امر می‌کند چون حیوانی را ذبح می‌کنید کارد و آله ذبح را خوب تیز نمایید، در این‌جا باید بخاطر داشت که ذبح شرعى در اسلام همان ذبحى است که از راه قطع مرىء باشد، و از شتر بطور مخصوص آن، اما کشتن حیوان بواسطه شوک برقى، و امثال آن ذبح شرعى نبوده گوشت حیوان حرام می‌گردد)

تعذیب حیوان در شریعت طوری که اشاره کردیم روا نمی‌باشد اما اگر حیوان مضر بوده باشد از قبیل سگ درنده، مار، گزدم، موش، و غیره در این حال کشتن این حیوانات رواست اما تعذیب نباید شوند.