باب زیارت رسول خدا صاز دور
۱- در اين باب مجلسي روايت کرده است که فرشته‌اي به خدا عرض کرد: خدايا مرا گوشي بده که سخن بندگان را بشنوم، خدا نيز به او عطا کرد، و کار او اين است که تا قيامت ايستاده و هر کس مي‌گويد: صلي الله علي محمد و آله او به رسول خدا مي‌رساند و رسول خدا هر دقيقه مي‌گويد: و بر او سلام، و بر او سلام ... و کار او همين است!
۲- از مفيد و ابن طاووس شهيد نقل کرده که اگر خواستي از دور رسول خدا را زيارت کني در جلوی خود چيزي شبيه به قبر بساز و اسم رسول خدا را بر آن بنويس و غسل کن و سپس در مقابل قبر خيالي بايست و چندين صفحه چيزهايي را که آنان به سليقه خود ساخته‌اند بخوان! آيا قبر خيالي هم زيارت و دعا و ثنا و مداحي دارد؟! خدا کند عقلاي دنيا کتب مذهبي ما را نخوانند وگرنه شريعت اسلام را استهزاء خواهند کرد.
۳- در ابواب مزار در اکثر زيارتنامه‌‌ها ذکر شده که زائر بگويد: «مقرّ برجعتکم» و به رجعت ائمه اقرار کند. رجعت يعني امامان با دشمنان خود قبل از قيامت به دنيا باز مي‌گردند و هر امامي با دشمنان خود جنگيده و از آنان انتقام مي‌گيرد. مثلاً امام حسين يزيد را مي‌کشد و خانواده‌ی او را اسير ميکند و آنچه را که آنان کرده‌‌اند تلافي ميکند! ولي رجعت مخالف قرآنی است که مي‌فرمايد:
﴿ثُمَّ إِنَّكُم بَعۡدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ ١٥ ثُمَّ إِنَّكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ تُبۡعَثُونَ ١٦﴾[المؤمنون : ١٥، ١٦] یعنی «سپس شما قطعاً بعد از این (زندگی دنیا) می‌‌میرید، سپس محققاً شما در روز قیامت مبعوث می‌شوید».
و اگر امام در دنيا تلافي ميکند پس وعده‌‌هاي الهي وحساب و کتاب و عقاب قيامت براي چيست؟ به علاوه خدا در قرآن می‌فرمايد ظلم و شرک و کفر تا قيامت باقي خواهد بود چنان‌که درباره‌ی بقاي يهود و نصاري تا قيامت فرموده:
﴿وَمِنَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّا نَصَٰرَىٰٓ أَخَذۡنَا مِيثَٰقَهُمۡ فَنَسُواْ حَظّٗا مِّمَّا ذُكِّرُواْ بِهِۦ فَأَغۡرَيۡنَا بَيۡنَهُمُ ٱلۡعَدَاوَةَ وَٱلۡبَغۡضَآءَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ ﴾[المائ‍دة: ١٤] یعنی «از آنانی که گفتند ما نصارا هستیم میثاق گرفتیم سپس آنان پاره‌ای از آنچه بدان تذکر داده شده بودند به فراموشی سپردند در نتیجه در بینشان تا روز قیامت دشمنی و کینه انداختیم».
و فرموده:
﴿وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ يَدُ ٱللَّهِ مَغۡلُولَةٌۚ غُلَّتۡ أَيۡدِيهِمۡ وَلُعِنُواْ بِمَا قَالُواْۘ … وَأَلۡقَيۡنَا بَيۡنَهُمُ ٱلۡعَدَٰوَةَ وَٱلۡبَغۡضَآءَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ﴾[المائ‍دة: ٦٤] یعنی «و یهود گفتند که دست خدا بسته است، بسته باد دستهایشان و به سبب آنچه گفتند لعنت شدند ... و میانشان تا روز قیامت دشمنی و کینه انداختیم».
پس اگر امام زمان و يا ساير امامان بيايند و همه بدکاران را مجازات کرده و بساط کفر و شرک را برچينند و همه اسلام بیاورند اين مسأله با آيات فوق موافق نخواهد بود».