مقدمه
الحمدلله رب العالمین الرحمن الرحیم مالک یوم الدین، وأشهد أن لا إله إلاَّ الله وحده لا شریک له الإله الحق المبین، وأشهد أن محمداً عبده ورسوله المبعوث رحمة للعالمین، صلی‌الله وسلم علیه وعلی آله وصحبه أجمعین.
این بخش چهارم و آخرین بخش از کتاب «فقه ذکر و دعا» است، این بخش را به فقه دعاهای جامع از کتاب و سنّت اختصاص داده‌ام. به لطف و فضل خداوند این بخش شامل گزیده‌ای مبارک از دعاهای پیامبران و نیکوکاران نام برده شده در قرآن کریم و مجموعه‌ای ناب از دعاهای ثابت نبوی موجود در سنّت نبی‌کریم جبه همراه بیان و توضیح مفاهیم و دلالت‌های آن‌ها، و نشان دادن و آگاه کردن از حکمت‌ها و مقاصد آن‌ها به قدری است که میسر گردیده است. در فراهم کردن این مجموعه از سخنان اهل علم -رحمهم الله- در کتب تفسیر و شرح حدیث و کتاب‌های شرح مفاهیم غریب و دیگر منابع استفاده کرده‌ام؛ هر چند با این وصف به کوتاهی و تقصیر خود معترف بوده و از خداوند مسألت دارم که مرا مورد عفو و بخشش خود قرار دهد.
این امید را از خداوند دارم -در حالی که فقط او محل امید آدمیان است- که این کارم را خالصانه از آن خود قرار داده و آن را برای بندگانش سودمند گرداند و بدان برکت ارزانی داشته و مقبول [درگاهش] افتد.
﴿رَبَّنَا تَقَبَّلۡ مِنَّآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ ١٢٧﴾[البقرة: ۱۲۷].
«پروردگارا، از ما بپذیر. همانا که تویی شنوای دانا».
وصلی‌الله وسلم علی نبینا محمد وعلی آله وصحبه.