تقدیم
الحَمْدُ لِلهِ المَلِكِ الْـمَعْبُودِ، الْـمَعْرُوفِ باِلْكَرَمِ وَالجْوُدِ، أَحْمَدُهُ وَأَشْكُرُهُ عَلَى مَا أَوْلاَهُ مِنَ الْخَيْرِ الْـمَمْدُودِ وَأَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ فِي الْوُجُودِ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ صَاحِبُ الْـمَقَامِ الْـمَحْمُودِ وَالْحَوْضِ الْـمَوْرُودِ، صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ دَائِماً إِلىَ الْيَوْمِ الْـمَوْعُودِ، أَمَّا بَعْدُ.
اما بعد: رسالهی حاضر را - که برادر جوان خالد بن عبدالرحمن جریسی در فضیلت ذکر و دعا و وسیلههای اجابت آن و بعضی از دعاهای منقول و وارده نوشته - مطالعه کردم. و چه نیکو برگزیده بود مطالب را که با توجه به اختصار و کوتاهی عبارتها و ادعیه، اجر و پاداش بزرگى دارد. در این رساله به ثوابهاى بسیار و فراوان ذکرهاى وارده نیز اشاره شده است همراه با شواهد صحیح و بیان احادیث و شرح درجهى آن. خداوند پاداشى خوب و بزرگ به او عطا فرماید.
والله أعلم. وصلى الله على محمد وآله وصحبه وسلم.
کاتب: عبدالله بن عبدالرحمن بن جبرین
۲/۹/۱۴۲۱هـ