هنگام نزدیک شدن به کوه صفا یا مروه در حال سعی بین آن دو، چه چیزی باید بگوید؟
این آیه‌ی کریمه را می‌خواند: ﴿إِنَّ ٱلصَّفَا وَٱلۡمَرۡوَةَ مِن شَعَآئِرِ ٱللَّهِۖ فَمَنۡ حَجَّ ٱلۡبَيۡتَ أَوِ ٱعۡتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَاۚ وَمَن تَطَوَّعَ خَيۡرٗا فَإِنَّ ٱللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ ١٥٨﴾[البقرة: ۱۵۸].
«سعی صفا و مروه از شعایر دین خداست. پس هر کس حج خانه‌ی خدا را با اعمال مخصوص عمره ادا کند باکی بر او نیست که سعی بین صفا و مروه را نیز به جای آورد و هر کس به راه خیر و نیکی شتابد، خدا پاداش وی را خواهد داد، که او به همه‌ی امور خلق عالم و آگاه است».
وقتی که به کوه صفا نزدیک شد، در آغاز سعی می‌گوید: «أَبْدَأُ بِمَا بَدَأَ اللهُ بِهِ» [۲۱۱].
«شروع می‌کنم به آنچه خدا به آن شروع کرده است».
[۲۱۱] همان منبع.