آنچه گیرنده زکات مى‌گوید
باید چنین بگوید: «جَزَاكَ اللهُ خَيْراً».
«خدا تو را خیر دهد».
رسول الله جفرمودند: «مَنْ صُنِعَ إِلَيْهِ مَعْرُوفٌ، فَقَالَ لِفَاعِلِهِ: جَزَاكَ اللهُ خَيْراً، فَقَدْ أَبْلَغَ فِي الثَّنَاءِ» [۱۸۷].
«کسی که کار خیری برای تو انجام داد و به او گفتی: خدا تو را پاداش خیر دهد، به آخرین حد و مرتبه‌ی سپاسگزاری رسیده است».
یا بگوید: «اللهُمَّ أَعْطِ مُنْفِقاً خَلَفاً» [۱۸۸].
«خدایا! به انفاق دهنده عوض بده».
مساله: باید عامل وگیرنده‌ی زکات، به کسی که به او زکات می‌دهد بگوید: «خدایا! بر فلانی درود بفرست». چنان‌که خداوند می‌فرماید: ﴿خُذۡ مِنۡ أَمۡوَٰلِهِمۡ صَدَقَةٗ تُطَهِّرُهُمۡ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيۡهِمۡۖإِنَّ صَلَوٰتَكَ سَكَنٞ لَّهُمۡۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ١٠٣﴾[التوبة: ۱۰۳].
«تو از مؤمنان صدقات را دریافت دار تا بدان صدقات، نفوس آن‌ها را پاک و پاکیزه سازی و آن‌ها را به دعای خیر یاد کن که دعای تو در حق آنان موجب تسلی خاطرشان شود. و خدا داناست».
امام نووی/از علما نقل می‌کند: مستحب نیست که در دعا بگوید: «خدایا! بر فلانی درود بفرست»، زیرا لفظ درود وصلوات مخصوص پیغمبر جاست و دعا کننده هر چه بخواهد، می‌تواند بگوید ولی ما اجازه‌ی چنین کاری را نداریم و مقصود از فرموده‌ی خداوند ﴿وَصَلِّ عَلَيۡهِمۡ﴾این است: «برای آن‌ها دعا کن» [۱۸۹].
[۱۸۷] ترمذى، البرّ والصلة، باب: ماجاء في الثناء بالـمعروف، حدیث(۲۰۳۵) از أسامة بن زیدب، وقال التِّرمذى: هذا حديث حسن جيد غريب، لا نعرفه من حديث أسامة بن زيد إلا من هذا الوجه، ا ﻫ. و الألبانی/در صحيح الجامع حدیث(۶۳۲۶) آن را صحیح دانسته است. [۱۸۸] از قول فرشته‌ی دعا كننده به كسی كه صدقه می‌دهد، كه بخارى آن را روایت كرده است، الزكاة، باب: قوله تعالى: ﴿فَأَمَّا مَنۡ أَعۡطَىٰ وَٱتَّقَىٰ ٥﴾[اللیل: ۵]، حدیث (۱۴۴۲) از أبى‌هریرهسومسلم، الزكاة، باب: في الـمنفِق والـممسِك، حدیث(۱۰۱۰) همچنین از او. [۱۸۹] نگا: «الأذكار»، باب: الأذكار الـمتعلقة بالزكاة.