آنچه هنگام نماز اگر کسی با او سخن گفت و یا شیطانی به او وسوسه نمود گفته مى‌شود
اگر انسانی با او سخن گفت، می‌گوید: «سُبْحَانَ اللَّه» .
چنان‌که رسول الله جمی‌فرماید: « ... مَنْ نَابَهُ شَيْئٌ فِي صَلاتِهِ فَلْيُسَبِّح ...» [۱۶۳].
«اگر در نماز چیزی بر شما آمد سبحان الله بگویید».
و اگر در نماز وسوسه‌ای یافت بگوید: «أَعُوذُ بِاللِه مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، ثُمَّ يَتْفُلُ عَنْ يَسَارِهِ ثَلاَثاً». و آب دهان خود را از سمت چپ سه بار بیرون افکند (دمیدن همراه با کمی آب دهان).
چنان‌که رسول الله جبه عثمان بن ابی العاصس- که از وسوسه‌ی شیطان در نمازش شکایت می‌کرد - فرمودند: «ذاك شيطانٌ يقال له: خُنْزَِبٌ، فإذا أحسستَه فتعوّذ بالله منه، واتُفُل علي يسارك ثلاثاً، قال عثمانُ: ففعلتُ ذلك فأَذْهَبَه اللهُ عنّي» [۱۶۴].
«هرگاه حس کردی شیطانی - که نام او خنزب است - به تو نزدیک شده تا وسوسه‌ات کند، از شر او به خدا پناه ببر و سه بار از سمت چپ خود تف کن. عثمان گفت: چنین کردم، خداوند آن وسوسه را از من راند».
[۱۶۳] قسمتى ازحدیث استخراج بخارى، الأذان، باب: من يدخل ليؤم الناس فجاء الإمام الأول... ، حدیث(۶۸۴) از سهل بن سعد الساعدىس. و مسلم، الصـلاة، باب: تقديم الجماعة من يصلي بهم إذا تأخّر الإمام …، حدیث(۴۲۱)، همچنین از او. و لفظ از مسلم است. [۱۶۴] مسلم، السلام، باب: التعوّذ من شيطان الوسوسة في الصلاة، حدیث(۲۲۰۳) از عثمان بن ابی العاص س.