ذکرهای برگزیده

آنچه هنگام خشم و غضب باید گفته شود

در حدیث آمده است که: «اسْتَبَّ رَجُلانِ عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَجَعَلَ أَحَدُهُمَا يَغْضَبُ وَيَحْمَرُّ وَجْهُهُ، فَنَظَرَ إِلَيْهِ النَّبيُّ ج، فَقَالَ: إِنِّي لأَعْلَمُ كَلِمَةً لَوْ قَالَهَا لَذَهَبَ ذا عَنْهُ: أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ» [۳۹].

«دو مرد در حضور پیامبر جبه هم دشنام دادند و یکی از آن دو خشمگین می‌شد و صورتش سرخ می‌گشت. رسول الله جبه او نظر افکند و فرمود: من سخنی می‌دانم که اگر آن را بگوید، خشم و غضب از او خواهد رفت: پناه می‌برم به خدا از شیطان رانده شده».

[۳۹] استخراج بخارى، الأدب، باب: ما ينهي عنه من السِّباب واللَّعن، حـدیث (۶۰۴۸) از سلیمان بن صُرَدسو مسـلم، البر والصلة والآداب، باب: فضل من يملك نفسه عند الغضب، حدیث(۲۶۱۰) همچنین از او. لفظ آن از مسلم می‌باشد.