ذکرهای برگزیده

آنچه که لازم است در هنگام ورود به روستا یا شهری بگوید

مى‌گوید: «اللهمَّ رَبَّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَمَا أَظْلَلْنَ، وَرَبَّ الأَرَضِيْنَ السَّبْعِ وَمَا أَقْلَلْنَ، وَرَبَّ الرِّياح وَمَا ذَرَيْنَ، أَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذِهِ القَرْيَةِ وَخَيْرَ أَهْلِهَا، وَخَيْرَ مَا فِيهَا، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا، وَشَرِّ أَهْلِهَا، وَشَرِّما فِيهَا» [۲۰۱].

«الهی! ای پروردگار هفت آسمان و آنچه آسمان‌ها بر آن سایه افکنده است و ای پروردگار هفت زمین و آنچه زمین‌ها حامل آنند و ای پروردگار شیطان‌ها و آنچه شیطان‌ها گمراهش کرده‌اند و ای پروردگار بادها و آنچه به وسیله‌ی بادها پراکنده شده‌اند! از تو خیر این آبادی و خیر ساکنان آن و خیر آنچه در این آبادی است را می‌خواهم و از شر این جا و شر ساکنان آن و شر آنچه در این جا است به تو پناه می‌برم».

[۲۰۱] النسائي في الكبرى، حدیث(۸۸۲۷) با إسناد حسن.