کلید حدیث شناسی

حفظ و تبلیغ حدیث در زمان پیامبر ج

مبنی بر همین اهمیتی که حدیث در دین اسلام دارد، پیامبر جدر زمان خویش در عین اینکه مسلمانان را بحفظ آن کاملاً ترغیب می‌کرد و می‌فرمود: «نضر الله عبداً سمع مقالتی فوعاها» [۱۳]همچنین مسلمانان را به نشر و تبلیغ آن تشویق می‌نمود و می‌فرمود: «نضر الله عبداً سمع مقالتی فبلّغها» [۱۴]و پیامبر جشدیداً مردم را از جعل حدیث و روایت نادرست بر حذر داشت و فرمود: «من كذب عليّ متعمّدا فلیتبوا مقعده من النّار» [۱۵]کسیکه بر زبان من دروغ بگوید بطور عمد، پس نشیمن خود را در آتش جهنم آماده کند (جاعل حدیث به دوزخ می‌رود).

[۱۳] سنن ابن ماجه مقدمه و سنن ترمذی ج ۲ کتاب العلم یعنی حدیث اول: خدا بنده‌ای را شادمان و خنده‌رو سازد که گفته مرا می‌شنود و آنگاه آن را حفظ می‌کند، و معنی حدیث دوم: خدا بنده‌ای را شادمان و خنده‌رو سازد که گفته مرا می‌شنود و آنگاه آن را به دیگران می‌رساند. [۱۴] سنن ابن ماجه مقدمه و سنن ترمذی ج ۲ کتاب العلم یعنی حدیث اول: خدا بنده‌ای را شادمان و خنده‌رو سازد که گفته مرا می‌شنود و آنگاه آن را حفظ می‌کند، و معنی حدیث دوم: خدا بنده‌ای را شادمان و خنده‌رو سازد که گفته مرا می‌شنود و آنگاه آن را به دیگران می‌رساند. [۱۵] حدیثی است باتفاق متواتر و ابن حجر عسقلانی در نزهة النظر صفحه ۱۶۱ آن را نقل کرده و در ذیل آن نوشته شده که یکصد صحابی از جمله آنها عشره مبشّره هستند این حدیث را از پیامبر جروایت کرده‌اند و بخاری محدث از چندین طریق و با عبارت متفاوت این حدیث را نقل کرده. «ارشاد ساری ج ۱ ص: ۲۰۲».