حدیث و سنت در دوره خلفای عباسی
همان حرکتی که در اواخر دوران بنی‌امیه با صدور فرمان‌های عمر بن عبدالعزیز، در رابطه با جمع‌آوری و کتابت احادیث آغاز شده بود در دوران خلفای عباسی بشدت دنبال گردید و شمس‌الدین محمد ذهبی دربارۀ حوادث سال [۱۰۱]۱۴۳ ـ مقارن خلافت منصور عباسی می‌نویسد: «در این زمان علمای اسلام تدوین و نوشتن کتاب‌های حدیث را در تمام مراکز تعلیم و تعلم آغاز کردند و از جمله عبدالملک ابن جریج متوفی (۱۵۰) در مکه کتاب‌هائی نوشت، و همچنین ابوالنصر عدوی متوفای (۱۵۶) و در شام اوزاعی متوفای (۱۵٧) کتاب‌هائی را تدوین و همچنین سفیان ثوری متوفای (۱۶٧) کتاب جامعی را تدوین و امام مالک متوفای (۱٧٩) کتاب موطا را تدوین نمود» [۱۰۲].
[۱۰۱] المبادی العامه ص: ۱۲۵. [۱۰۲] المبادی العامه ص: ۱۲۵.