حدیث غریب نیز دو قسم است:
۱- فرد مطلق: در صورتیکه آن تک راوی متصل به صحابی باشد. مثلاً حدیثی را که فقط یک نفر تابعی از صحابی روایت می‌کند چند نفر تابعی از او روایت کنند [۱٧۰].
۲- فرد نسبی: در صورتیکه تک راوی متصل به صحابی نباشد مثلاً چند نفر تابعی حدیثی را از صحابی روایت کنند اما یکنفر تابع تابعی بعداً این حدیث را روایت کند [۱٧۱].
[۱٧۰] قواعد فی علوم الحدیث ص: ۳۲، شرح نخبه عسقلانی ص: ۱٩ و ۲۰. [۱٧۱] مثال برای فرد مطلق و فرد نسبی به ترتیب از قرار است: فرد مطلق (الولاء لحمة کلحمة النّسب لایباع و لایوهب و لایورث)که فقط عبدالله بن دینار (تابعی) از ابن عمر نقل کرده است. مثال فرد نسبی: زهری از سالم از ابن عمر حدیثی را روایت کرده است سپس یکنفر به تنهایی این حدیث را از زهری روایت می‌کند و در روایت از زهری هیچکسی موافق این راوی نیست هر چند رویت کنندگان از سالم و ابن عمر زیادتر باشند. پس این حدیث نسبت به زهری فرد است (فرد نسبی) نخبه النظر ابن حجر عسقلانی ص ۲٩).