از هر چمن سمنی
*- حدیث شریف: پیامبراکرم ص به ابن عباس س چنین توصیه نمودند: «ای پسر! چند سخن ارجمند را برایت تعلیم میدهم. خدا را حفظ کن تا ترا حفظ کند. بیاد خدا باش او را در برابرت مییابی. اگر چیزی میخواهی از خدا بخوا، و اگر یاری میجویی از خدا بجو، و بدان که اگر تمام مردم جمع شوند تا به تو نفعی برسانند، نفع رسانده نمیتوانند مگر چیزی را که خداوند أ برایت نوشته است. و اگر همه جمع شوند تا بتو ضرری برسانند، ضرری رسانده نمیتوانند مگر آنچه را که خداوند أ برایت نوشته و مقدر کرده است. قلمها بر داشته شده و ورقها خشک گردیده است» سنن ترمذی.
*- حدیث شریف: روزی پیامبر اکرم ص بر یکی از قلعههای بلند مدینه بالا رفته و به یاران فرمودند: «آیا آنچه را من میبینم شما هم میبینید؟ گفتند: نه؟ فرمودند: «من فتنههای را میبینم که مانند باران در میان خانههایتان میبارد» مسند الحمیدی.
راست فرمودید ای رسول خدا، درود فراوان برشما باد، یاران پاک شما فتنۀ را ندیدند که بر خانههایشان فرود آید، لیکن ما امروز به چشم خود میبینیم که انواع فتنهها از لابلای کانالهای فضایی مبتذل در پردههای تلفزیونها در میان خانههای ما همچو باران میبارد، فتنهها از طریق انترنت بر خانههای ما چون باران ریخته اخلاق و عادات پسران و دختران ما را فاسد ساخته و به تباهی کشانده است! پس آیا کسی از ما از خدا ترسیده و درس عبرت میگیرد؟
*- از دانایی پرسیده شد: آیا علامتی وجود دارد که دلالت بر خشنودی خداوند أ از من کند؟ فرمود: هرگاه دیدی که خداوند ترا از ارتکاب همه گناهان محفوظ ساخته و آنرا در نظرت منفور و بد جلوه داد، و به طاعت و عبادت خود توفیق داد، پس بدان که خداوند أ از تو راضیست. سوال کننده میگوید: آرزو داشتم که بگوید: گمان و امیدت را به خدوند أ قوی بساز. چرا که گناه دل را تاریک ساخته و چهره را زشت و بدنما میگرداند، بدن را سست و ناتوان ساخته و رزق و روزی را کم میگرداند، گنهکار در دل مردم بد و منفور شده عقلمندی و دینداری وی کاهش مییابد. اما نیکی، چهره را روشن و پر نور ساخته نشاط را در بدن برمی انگیزد، رزق و روزی را فراوان ساخته محبت شخص را در دلهای مردم جا میدهد، عقل را پرورش داده دینداری را تقویت میبخشد.
*- حکیمی چنین فرموده است: سعی کن گردنت را در این دنیا از اسارت آخرت رهایی بخشی، زیرا اسیر گناه در آخرت رهایی ندارد.
*- اندرز: سلیمان بن عبدالملک خلیفه، به حمید طویل گفت: مرا اندرز ده، فرمود: ای امیر المومنین! اگر به این گمان مرتکب گناه میشوی که خداوند أ ترا میبیند، پس در مقابل پروردگار بزرگ از جرأت کار گرفتهای، و اگر گمان بردی که خداوند أ ترا نمیبیند، پس در این صورت به خداوند أ کفر ورزیدهای.
*- آگاهی: دعا کن و از پروردگارت طلب یاری جو، و در قبول آن بیقراری ننموده ملول مشو. زیرا دعا خود عبادت است، و هرگاه شیطان در دلت و سوسه افگنده بگوید: تا به کی دعا میکنی در حالیکه قبول نمیشود؟ به شیطان بگو: من پروردگارم را با دعا پرستش میکنم و متیقنم که خداوند أ حتماً روزی دعایم را قبول خواهد کرد، زیرا خداوند أ ذات بسیار راستگوست و طوریکه میفرماید: ﴿وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌۖ أُجِيبُ دَعۡوَةَ ٱلدَّاعِ إِذَا دَعَانِ﴾[البقرة: ۱۸۶]. «و هرگاه بندگانم در بارۀ من از تو بپرسند- به ایشان بگو- من نزدیکم و دعای دعاکننده را- هنگامی که مرا بخواند- اجابت میکنم».
همچنان میفرماید: ﴿وَقَالَ رَبُّكُمُ ٱدۡعُونِيٓ أَسۡتَجِبۡ لَكُمۡ﴾[غافر: ۶۰].«و پروردگار تان فرمود: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم».
شاید در تعویق افتادن پذیرش دعا مصلحتی برایت نهفته باشد، و شاید هم در پذیرش آن مصلحتی برای تو نباشد، و شاید خداوند أ در عوض طلبت، چیزی بهتر از آن نصیبت گرداند. طوریکه میفرماید: ﴿وَعَسَىٰٓ أَن تُحِبُّواْ شَيۡٔٗا وَهُوَ شَرّٞ لَّكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ﴾[البقرة: ۲۱۶].«و چه بسا چیزی را نا خوش داشته باشید، در حالی که آن به سود شما باشد. و چه بسا چیزی را خوش داشته باشید در حالی که آن به زیان شما باشد، و خداوند میداند و شما نمیدانید».
پس پذیرش دعا و عدم آن همه به نفع بنده است، شاید منفعت بنده در این باشد که آنچه را میخواهد بوی داده نشده و در عوض آن چیزی دیگری داده شود. و متیقن باش که تأخیر در اجابت دعا، مصلحتهایی را در پیش دارد که در وقت مناسب به تو میرسد. و همواره در دعایت، خیر دنیا و آخرتت را بخواه، مثلاً بگو: خداوندا! اگر زندگی به خیر من است پس مرا زنده دار، و اگر مرگ به خیر من باشد پس مرا مرگ نصیب کن.
*- هوشدار: پیامبرگرامی ما ص فرمودهاند: «ای گروهی که به زبان خود ایمان آورده ولی ایمان به قلبتان وارد نشده است! عیبهای مسلمانان را جستجو نکنید، زیرا هرکس جستجوگر عیبهای مسلمانان باشد، خداوند متعال او را در اندرون خانهاش رسوا میکند» شعب الایمان از بیهقی.
*- پاکیزه گی: یقیناً خداوند أ بندگان نیکو و پرهیزگار پوشیده حالی را که از ریا کاری بدوراند، دوست میدارد. اینان کسانیاند که هرگاه ناپدید شوند کسی در جستجوی آنها نشده و اگر حضور یابند شناخته نمیشوند، دلهایشان چراغهای تابان هدایت است، از هر مشکل و مصیبتی به آسانی بیرون میآیند» مستدرک حاکم و سنن بیهقی.
*- اثرات گرانمایۀ دعای «لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم»
۱- نهالی از نهالهای بهشت، و کنزی از کنزهای آن است.
۲- درمان (۹۹) مرض است که ادنیترین آن پریشانی میباشد.
۳- نعمت را از بربادی نجات میدهد. طوریکه خداوند أ میفرماید: ﴿وَلَوۡلَآ إِذۡ دَخَلۡتَ جَنَّتَكَ قُلۡتَ مَا شَآءَ ٱللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِٱللَّهِ﴾[الكهف: ۳۹].
«و چون وارد باغت شدی، چرا نگفتی ماشاءالله(آنچه الله خواسته باشد، همان شدنی است) و چرا نگفتی- «لاقوة الا با لله» (هیچ نیروی جز به مشیت خداوند نیست).
۴- اسیر را آزاد میسازد به دلیل حدیث عوف بن مالک اشجعی س که هنگامی نزد رسول اکرم ص آمد و گفت: یا رسول الله! دشمن پسرم را اسیر کرده است و مادرش بیقراری میکند پس مرا به چه چیز دستور میدهید؟ رسول الله ص فرمودند: هم تو و هم او را به بسیار گفتن: «لاحول ولا قوة الا بالله» دستور میدهم، سپس عنایت خداوند أ در رسید و دشمن از پسرشان غافل شده و او از نزد دشمن گریخته و گوسفندانشان را نیز ربود و با گوسفندان نزد پدرش آمد. آن گاه خدای ﻷآیت فوق را نازل فرمود: ﴿وَلَوۡلَآ إِذۡ دَخَلۡتَ جَنَّتَكَ قُلۡتَ مَا شَآءَ ٱللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِٱللَّهِ﴾[الكهف: ۳۹].
۵- کسیکه از منزل خارج گردد و این دعا را بخواند، هدایت و کفایت و وقایۀ برای وی است (بسم الله، توکلت علی الله، و لاحول ولا قوة الا بالله) یعنی (بنام خدا، بر خدا توکل کردم، و هیچ قدرت و توانای جز از طرف خدا نیست) سنن ابو داود و ترمذی.
۶- مسلمان را از امور ناخوش آیند و بد حمایت میکند. طوریکه در حدیث شریف آمده: «اللهم لا يأتِ بالحسنات الا أنت، ولا يدفع السيات الا انت، ولا حول ولا قوة الا بك» «پروردگارا! نیکیها را جز تو کسی بمیان نیاورده و بدیها را جز توکسی دفع نمیکند و نیست دفع کنندۀ از مصیبت. و نیست قدرت ما بر طاعتت، جز به توفیق تو» سنن ابوداود.
۷- قویترین سلاحی علیه دشمنان است. اگر هر روزه آنرا ورد زبانت سازی «لاحول ولا قوة الا بالله العلي العظيم» سپس بگویی: «اللهم انا نجعلك في نحورهم ونعوذ بك من شرورهم» «الهی! ما ترا در برابرشان (دشمنان) قرار میدهیم و از شرارتهای آنها به تو پناه میآوریم».