اعتراض چهارم: مدت این ازدواج ذکر نشده است
به گفته اجماع فقهای شيعه، يکی از ارکان متعه، قيد مدت است و اگر مدت ذکر نگردد، عقد متعه باطل است. آنان مي‌گويند: «به مجرد عدم ذکر مدت در متعه، نکاح دائم مي‌شود، اگر چه قصد طرفين متعه بوده باشد». همچنین معتقدند: «متعه دارای مدت است و اين، اصل متعه است، اما ذکر مهريه، فرع مدت است».
ما می‌گوییم: با توجه به این قانون فقهای شیعه، اگر این آیه درباره متعه باشد، الله چرا شرط اصلی (مدت) را ذکر نکرده است؟
می‌دانیم پاسخ شیعه چیست؛ خواهند گفت: «هر نکته و قانونی در قرآن نیست». اگر چنین است، پس چرا شرط فرعی را (مهریه ذکر کرده است؟ این خود دلیل دیگری است که این آیه درباره ازدواج دائم است نه موقت.