اعتراض سی و دوم: معتقدند که قانون الله است، حتی اگر بد باشد
شیعهها وقتی بیجواب میشوند، میگویند: مگر نمیدانید که: «إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِ» «فقط الله را سزد که حکم کند»؟ مگر نخواندهاید این آیه را:
﴿وَمَا كَانَ لِمُؤۡمِنٖ وَلَا مُؤۡمِنَةٍ إِذَا قَضَى ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥٓ أَمۡرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ ٱلۡخِيَرَةُ مِنۡ أَمۡرِهِمۡۗ وَمَن يَعۡصِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَقَدۡ ضَلَّ ضَلَٰلٗا مُّبِينٗا ٣٦﴾[الأحزاب: ۳۶]
«هيچ مرد و زن باايمانى حق ندارد هنگامى که خدا و پيامبرش امرى را لازم بدانند، اختيارى [در برابر فرمان خدا] داشته باشد؛ و هر کس نافرمانى خدا و رسولش را کند، به گمراهى آشکارى گرفتار شده است».
در جواب میگوییم: شنیدیم و از جان و دل قبول داریم؛ اما شما ثابت کنید که متعه حکم الله است؛ قطعاً نمیتوانید؛ ولی برعکس، ما ثابت میکنیم حکم الله نیست؛ پس آن کس که این آیه را زیر پا میگذارد، شمایید نه ما.
دوماً: در بحث با یک ملحد اگر او چهل اعتراض بر قانون آورد، نمیتوانیم این آیه را دلیل بیاریم، اما در عوض، فهرست بلندی از فواید روزه را مینویسیم؛ اما شما از فواید متعه چه میگویید؟ هیچ؛ و ما از مضراتش چه داریم؟ آنچه خواندهاید و خواهید خواند.