اعتراض پنجاه و پنجم: شيعه سعی دارد در وقت تنگنا متعه را انسانی‌تر کند
شما این حدیث‌ها [۱۶]را ببینید:
بَابُ أَنَّهُ يَجِبُ أَنْ يَكُفَّ عَنْهَا مَنْ كَانَ مُسْتَغْنِياً
«فصل مربوط به واجب بودن امتناع از صیغه برای کسی که از آن بی‌نیاز است».
۱- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ يَقْطِينٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَن مُوسَى÷ عَنِ الْمُتْعَةِ فَقَالَ: وَمَا أَنْتَ وَذَاكَ فَقَدْ أَغْنَاكَ اللَّهُ عَنْهَا قُلْتُ: إِنَّمَا أَرَدْتُ أَنْ أَعْلَمَهَا فَقَالَ: هِيَ فِي كِتَابِ عَلِيٍّ÷ فَقُلْتُ: نَزِيدُهَا وَ تَزْدَادُ فَقَالَ: وَهَلْ يَطِيبُهُ إِلَّا ذَاكَ.
«على بن يقطين [وزير هارون الرشيد] مي‌گويد: از امام کاظم÷درباره متعه پرسيدم، فرمود: تو را با متعه چه کار؟ خداوند تو را از آن بى‌نياز گردانيده است. عرض کردم: مي‌خواهم حکم آن را بدانم. فرمود: حليت متعه در کتاب على÷مذکور است. گفتم: مي‌توانم مهریه را زياد کنم که زن نيز مدت را زياد کند؟ فرمود: خوبى متعه به همين است»؛
۲- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنِ الْمُخْتَارِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُخْتَارِ وَمُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ الْعَلَوِيِّ جَمِيعاً عَنِ الْفَتْحِ بْنِ يَزِيدَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ÷ عَنِ الْمُتْعَةِ فَقَالَ: هِيَ حَلَالٌ مُبَاحٌ مُطْلَقٌ لِمَنْ لَمْ يُغْنِهِ اللَّهُ بِالتَّزْوِيجِ فَلْيَسْتَعْفِفْ بِالْمُتْعَةِ فَإِنِ اسْتَغْنَى عَنْهَا بِالتَّزْوِيجِ فَهِيَ مُبَاحٌ لَهُ إِذَا غَابَ عَنْهَا.
«راوي می‌گويد از امام كاظم÷دربارۀ متعه سئوال كردم و امام فرمود: آن براي كسي كه خدا او را با ازدواج دائم بي نياز نكرده، حلال و مباح و جايز است تا حفظ عفاف كند و اگر نكاح دائم دارد، زماني كه از همسرش دور است برايش جايز مي‌باشد»؛
۳- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ شَمُّونٍ قَالَ: كَتَبَ أَبُوالْحَسَنِ÷ إِلَى بَعْضِ مَوَالِيهِ لَا تُلِحُّوا عَلَى الْمُتْعَةِ إِنَّمَا عَلَيْكُمْ إِقَامَةُ السُّنَّةِ فَلَا تَشْتَغِلُوا بِهَا عَنْ فُرُشِكُمْ وَحَرَائِرِكُمْ فَيَكْفُرْنَ وَيَتَبَرَّيْنَ وَ يَدْعِينَ عَلَى الْآمِرِ بِذَلِكَ وَيَلْعَنُونَا.
«امام رضا÷برای بعضی از دوستانش نوشت: بر متعه گرفتن اصرار نورزید؛ شما را بر اقامه سنت سفارش می‌کنم؛ به وسیله متعه کردن از همسران و آزادگان خود غافل نشوید، زیرا موجب کفر و شک همسرانتان خواهد شد و علیه این امر نفرین خواهند کرد و ما را لعن می‌کنند»؛
۴- عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ أَبِي حَمَّادٍ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ÷ يَقُولُ فِي الْمُتْعَةِ: دَعُوهَا أَمَا يَسْتَحْيِي أَحَدُكُمْ أَنْ يُرَى فِي مَوْضِعِ الْعَوْرَةِ فَيُحْمَلَ ذَلِكَ عَلَى صَالِحِي إِخْوَانِهِ وَأَصْحَابِهِ.
«از مفضّل بن عمر روايت كرده كه گفت: از امام صادق÷شنيدم كه درباره متعه مي‌فرمود: آن را رها كنيد؛ آيا شخص شرم نمىكند كه مردم [منكر متعه] وى را درگير مسائل جنسى [و بی‌آبرو] ببينند و این مسئله را به باردران و دویتان درستکار آن فرد نیز نسبت دهند؟».
نقل این سخنان از آن جهت لازم است كه خوانندگان محترم بدانند كه ثوابى كه براى شخص متعهكننده در منابع شیعی ذكر شده، عمومیت ندارد و همه كس را شامل نمىشود و تنها كسانى را كه به جهتى شرعى بدان اقدام كردهاند يا خواهند كرد در بر مىگيرد، نه هر هوس‌بازِ شهوتران كه جز براى ارضاى غرایز جنسى هدفی ديگر ندارد و با اين عمل بسا مىشود كه اساس زندگى چندين سالۀ خود را متزلزل و نابود مي‌كند. عجیب است که حتی یک مرجع تقلید شما در طول تاریخ نظر کتاب کافی را قبول ندارد؛ چرا؟
حتی یک نفر از علمای شما صیغه را برای مرد متأهل حرام نمی‌داند و دیدیم شیخ الاسلام شیعه ـ محمد باقر مجلسی‌ـ وزیر مردی بود که پنج هزار کنیز داشت. با وجود این، شاه سلطان حسین صفوی پانصد زن صیغه‌ای هم داشت. آیا مجلسی این سخنان را در کافی ندیده بود؟ آیا از حرمت این کار شاه خبر نداشت؟ ظاهراً وظیفۀ این عالم شیعه فقط جعل حدیث و توجیه جنایات و هوسرانی‌های جناب پادشاه بوده است.
[۱۶]- کلينی، الكافي، ج ۵، ص ۴۵۲ و۴۵۳.