اعتراض هشتم: برخلاف روال آیات است؛ واو عطف را ببینید
شیعه عقیده دارد این قسمت آیه درباره متعه نکاح موقت است، غافل از اینکه برای درک صحیح معنا و پیام هر آیه، باید آیات صدر و ذیل (بالا و پایین) آن را نیز در نظر گرفت. از آيه ۱۹ تا ۲۸ سورۀ نساء مجموعۀ آياتي را با عبارت ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ﴾شروع شده با دقت بخوانید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا يَحِلُّ لَكُمۡ أَن تَرِثُواْ ٱلنِّسَآءَ كَرۡهٗاۖ وَلَا تَعۡضُلُوهُنَّ لِتَذۡهَبُواْ بِبَعۡضِ مَآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ إِلَّآ أَن يَأۡتِينَ بِفَٰحِشَةٖ مُّبَيِّنَةٖۚ وَعَاشِرُوهُنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ فَإِن كَرِهۡتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰٓ أَن تَكۡرَهُواْ شَيۡٔٗا وَيَجۡعَلَ ٱللَّهُ فِيهِ خَيۡرٗا كَثِيرٗا ١٩ وَإِنۡ أَرَدتُّمُ ٱسۡتِبۡدَالَ زَوۡجٖ مَّكَانَ زَوۡجٖ وَءَاتَيۡتُمۡ إِحۡدَىٰهُنَّ قِنطَارٗا فَلَا تَأۡخُذُواْ مِنۡهُ شَيًۡٔاۚ أَتَأۡخُذُونَهُۥ بُهۡتَٰنٗا وَإِثۡمٗا مُّبِينٗا ٢٠ وَكَيۡفَ تَأۡخُذُونَهُۥ وَقَدۡ أَفۡضَىٰ بَعۡضُكُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٖ وَأَخَذۡنَ مِنكُم مِّيثَٰقًا غَلِيظٗا ٢١ وَلَا تَنكِحُواْ مَا نَكَحَ ءَابَآؤُكُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ إِلَّا مَا قَدۡ سَلَفَۚ إِنَّهُۥ كَانَ فَٰحِشَةٗ وَمَقۡتٗا وَسَآءَ سَبِيلًا ٢٢ حُرِّمَتۡ عَلَيۡكُمۡ أُمَّهَٰتُكُمۡ وَبَنَاتُكُمۡ وَأَخَوَٰتُكُمۡ وَعَمَّٰتُكُمۡ وَخَٰلَٰتُكُمۡ وَبَنَاتُ ٱلۡأَخِ وَبَنَاتُ ٱلۡأُخۡتِ وَأُمَّهَٰتُكُمُ ٱلَّٰتِيٓ أَرۡضَعۡنَكُمۡ وَأَخَوَٰتُكُم مِّنَ ٱلرَّضَٰعَةِ وَأُمَّهَٰتُ نِسَآئِكُمۡ وَرَبَٰٓئِبُكُمُ ٱلَّٰتِي فِي حُجُورِكُم مِّن نِّسَآئِكُمُ ٱلَّٰتِي دَخَلۡتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمۡ تَكُونُواْ دَخَلۡتُم بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ وَحَلَٰٓئِلُ أَبۡنَآئِكُمُ ٱلَّذِينَ مِنۡ أَصۡلَٰبِكُمۡ وَأَن تَجۡمَعُواْ بَيۡنَ ٱلۡأُخۡتَيۡنِ إِلَّا مَا قَدۡ سَلَفَۗ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا ٢٣ ۞وَٱلۡمُحۡصَنَٰتُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ إِلَّا مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۖ كِتَٰبَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡۚ وَأُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَآءَ ذَٰلِكُمۡ أَن تَبۡتَغُواْ بِأَمۡوَٰلِكُم مُّحۡصِنِينَ غَيۡرَ مُسَٰفِحِينَۚ فَمَا ٱسۡتَمۡتَعۡتُم بِهِۦ مِنۡهُنَّ فَ‍َٔاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةٗۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِيمَا تَرَٰضَيۡتُم بِهِۦ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡفَرِيضَةِۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمٗا ٢٤ وَمَن لَّمۡ يَسۡتَطِعۡ مِنكُمۡ طَوۡلًا أَن يَنكِحَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ فَمِن مَّا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُم مِّن فَتَيَٰتِكُمُ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِإِيمَٰنِكُمۚ بَعۡضُكُم مِّنۢ بَعۡضٖۚ فَٱنكِحُوهُنَّ بِإِذۡنِ أَهۡلِهِنَّ وَءَاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِ مُحۡصَنَٰتٍ غَيۡرَ مُسَٰفِحَٰتٖ وَلَا مُتَّخِذَٰتِ أَخۡدَانٖۚ فَإِذَآ أُحۡصِنَّ فَإِنۡ أَتَيۡنَ بِفَٰحِشَةٖ فَعَلَيۡهِنَّ نِصۡفُ مَا عَلَى ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ مِنَ ٱلۡعَذَابِۚ ذَٰلِكَ لِمَنۡ خَشِيَ ٱلۡعَنَتَ مِنكُمۡۚ وَأَن تَصۡبِرُواْ خَيۡرٞ لَّكُمۡۗ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ ٢٥ يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمۡ وَيَهۡدِيَكُمۡ سُنَنَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ وَيَتُوبَ عَلَيۡكُمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ ٢٦ وَٱللَّهُ يُرِيدُ أَن يَتُوبَ عَلَيۡكُمۡ وَيُرِيدُ ٱلَّذِينَ يَتَّبِعُونَ ٱلشَّهَوَٰتِ أَن تَمِيلُواْ مَيۡلًا عَظِيمٗا ٢٧ يُرِيدُ ٱللَّهُ أَن يُخَفِّفَ عَنكُمۡۚ وَخُلِقَ ٱلۡإِنسَٰنُ ضَعِيفٗا ٢٨﴾
«اى کسانى که ايمان آوردهايد، براى شما حلال نيست که از زنان، از روى اکراه [و ايجاد ناراحتى براى آنها] ارث ببريد، و آنان را تحت فشار قرار ندهيد که قسمتى از آنچه را [به عنوان مهریه] به آنها دادهايد تملک کنيد، مگر اينکه آنها عمل زشت آشکارى انجام دهند، و با آنان به طور شايسته رفتار کنيد و اگر از آنها [به جهتى] کراهت داشتيد [فوراً تصميم به جدايى نگيريد] چه بسا چيزى خوشايند شما نباشد و خداوند خير فراوانى در آن قرار مىدهد (۱۹) و اگر تصميم گرفتيد که همسر ديگرى به جاى همسر خود انتخاب کنيد، و مال فراوانى [به عنوان مهریه] به او پرداختهايد، چيزى از آن را پس نگيريد. آيا براى بازپس گرفتن مهریه آنان، به تهمت و گناه آشکار متوسل مىشويد؟ (۲۰) و چگونه آن را باز پس مىگيريد، در حالى که شما با يکديگر تماس و آميزش کامل داشتهايد؟ و آنها از شما پيمان محکمى گرفتهاند؟ (۲۱) و با زنانى که پدران شما با آنها ازدواج کردهاند، هرگز ازدواج نکنيد، مگر آنچه درگذشته انجام شده است؛ زيرا اين کار، عملى زشت و تنفرآور و راه نادرستى است(۲۲) حرام شده است بر شما، مادرانتان، و دختران و خواهران و عمهها و خالهها و دختران برادر و دختران خواهر شما و مادرانى که شما را شير دادهاند و خواهران رضاعى شما و مادران همسرانتان و دختران همسرتان که در دامان شما پرورش يافتهاند، از همسرانى که با آنها آميزش جنسى داشتهايد؛ و چنانچه با آنها آميزش جنسى نداشتهايد، [دختران آنها] براى شما مانعى ندارد؛ و [همچنين] همسرهاى پسرانتان که از نسل شما هستند و [نيز حرام است بر شما که از طریق ازدواج ] جمع ميان دو خواهر کنيد، مگر آنچه در گذشته واقع شده؛ چرا که خداوند، آمرزنده و مهربان است (۲۳) و زنان شوهردار [بر شما حرام است] مگر آنها را که [از راه اسارت] مالک شدهايد؛ اينها احکامى است که خداوند بر شما مقرر داشته است. اما زنان ديگر غير از اينها [که گفته شد] براى شما حلال است که با اموال خود، آن زنان را بجویيد، در حالى که پاکدامن باشيد و از زنا خوددارى نماييد. پس وقتي كه با بهره‌گیری از مالتان، زنان را گرفتید، واجب است مهریه آنها را بپردازيد؛ و گناهى بر شما نيست در آنچه بعد از تعيين مهر، با يکديگر توافق کردهايد؛ خداوند، دانا و حکيم است(۲۴) و آنهايي که توانايى ازدواج با زنان [آزاد] پاکدامن باايمان را ندارند، مىتوانند با زنان پاکدامن از بردگان باايمانى که در اختيار داريد ازدواج کنند؛ خدا به ايمان شما آگاهتر است؛ و همگى اعضاى يک پيکريد؛ آنها را با اجازه صاحبان آنان تزويج نماييد و مهرشان را به خودشان بدهيد؛ به شرط آنکه پاکدامن باشند، نه به طور آشکار مرتکب زنا شوند، و نه دوست پنهانى بگيرند؛ و در صورتى که «محصنه» باشند و مرتکب عمل منافى عفت شوند، نصف مجازات زنان آزاد را خواهند داشت. اين [اجازه ازدواج با کنيزان] براى کسانى از شماست که بترسند [از نظر غريزه جنسى] به زحمت بيفتند؛ و [با اين حال نيز] خوددارى [از ازدواج با آنان] براى شما بهتر است؛ و خداوند، آمرزنده و مهربان است (۲۵) خداوند مىخواهد [با اين دستورها، راههاى خوشبختى و سعادت را] براى شما آشکار سازد، و به سنت‌هاى [صحيح] پيشينيان رهبرى کند. و خداوند دانا و حکيم است (۲۶) و خدا مىخواهد شما را ببخشد [و از آلودگى پاک نمايد] اما آنها که پيرو شهواتند، مىخواهند شما به کلى منحرف شويد (۲۷) خدا مي‌خواهد [با احکام مربوط به ازدواج با کنيزان و مانند آن] کار را بر شما سبک کند؛ و انسان، ضعيف آفريده شده؛ [و در برابر طوفان غرايز، مقاومت او کم است] (۲۸).
شما ببینید این آیات با «واو» با هم مربوط است و شیعه هم قبول دارد که درباره ازدواج دائم است؛ وقتی به آیه ۲۵ هم می‌رسد قبول دارد که درباره ازدواج دائم است، ولی ناگهان در وسط آیه ۲۵ می‌گوید که درباره متعه است، در حالی که تمام این آیات با واو به هم متصل شده‌اند.
جالب اینجاست که همان وسط آیه ۲۵ هم با «فَـ» یعنی پس و با «بِهَ» یعنی به وسیله همان چیزی که قبلاً دارد درباره‌اش صحبت می‌کند - یعنی مال- به قسمت اول آیه مربوط است و عجب و صد عجب که آخر آیه ۲۵ هم با واو به آیه بعدی متصل است که باز شیعه قبول دارد درباره نکاح دائم است. چگونه امکان دارد که وسط این آیه، یک موضوع مستقل مطرح گردد و یک حکم کاملا جدا داشته باشد؟
مسئله این است که شیعه نتوانسته در قرآن دست ببرد و آن را تحریف کند، چون ممکن نیست، پس مجبور شده برای اثبات همه عقاید اساسی خود معنی آیات را وارونه جلوه دهد. آیه ۳۳ سوره احزاب را در نظر بگیرید. علمای شیعه برای اثبات معصوم بودن امامان، به قسمتی از یک آیه استناد می‌کنند که خود آیه و آیات قبل و بعدش، درباره زنان پیامبر است و خطاب به زنان پیامبر است و خود شیعه هم قبول دارد، اما وسطش را تحریف و حذف می‌کند؛ به همان صورت که برای اثبات اصل امامت، مفهوم آیه ﴿ٱلۡيَوۡمَ أَكۡمَلۡتُ لَكُمۡ دِينَكُمۡ﴾[المائدة: ۳] را دگرگون نموده است.
آنان در هر چیزی همین روش را به کار برده‌اند، و یک نمونه آن نیز در متعه؛ و این دلیلی محکمی است بر باطل بودن این مذهب و جاودانه بودن و غیرقابل تغییر بودن قرآن.