اعتراض پنجاه و هفتم: مقصود منم و امثال تو بهانه‌اند
اول بیایید این دفاع جانانه شیعه را از ازدواج موقت نظر ببینید. از دیدگاه شیعه، ازدواج موقت امری غیر قابل اجتناب است، زیرا غالب جوان ها امروزه تا سن ۲۵ سالگی و حتی بالاتر نمی‌توانند ازدواج کنند، یا برایشان بسیار مشکل است. شخص در سن پانزده یا شانزده سالگی به بلوغ جنسی رسیده و در هیجده و نوزده سالگی به اوج خود می‌رسد. طبیعت هم حاضر نیست به خاطر آماده نبودن شرایط مادی، دوران بلوغ را تأخیر بیندازد و به جوانان بگوید: چون پول و کار و امکانات ندارید، کاری با شما ندارم و به شما فشار نمی‌آورم و بعد از فراغت از تحصیل و پیدا کردن کار به سراغتان خواهم آمد.
در این برهه که جوان از طرفی در اوج شهوت و غریزۀ جنسی است و از طرف دیگر زمینه ازدواج برایش فراهم نیست، چه کند و چگونه مشکلش را حل نماید؟ برای حل این معضل راه کارهای زیر ارائه شده است:
۱- رهبانیت موقت: طبق این نظریه، جوان‌ها حق استفاده و التذاذ از جنس مخالف را نداشته باشند و مشکلات را تحمل کنند، تا شرایط ازدواج دائم فراهم شود.
۲- کمونیسم جنسی: طبق این نظریه، جوان‌ها به حال خود رها شوند، بدون اینکه ضوابط و مقرراتی وضع شود و التذاذ از جنس مخالف آزاد باشد؛ مثلاً یک پسر اجازه داشته باشد با ده‌ها دختر، و یک دختر با ده‌ها پسر رابطه برقرار کند و اگر چندین بار سقط جنین کند، منع قانونی نداشته باشد.
۳- ازدواج موقت: طبق این نظریه پسر و دختر در صورتی که هم‌شأن شرعی و قانونی باشند، طبق ضوابط و مقرراتی با هم ازدواج موقت کنند و از یکدیگر بهره‌جویی نمایند تا شرایط ازدواج دائم فراهم گردد؛ و در صورتی که به توافق برسند، همین ازدواج را به ازدواج دائم تبدیل نمایند. در هر صورت، با این ازدواج دختر حق ندارد تا وقتی در نکاح کسی است، با دیگری ارتباط برقرار کند. این عقد پسر را نیز محدود می‌کند و به او می‌فهماند که اگر روزی دختر حامله شد، کودک متعلق به وی است و باید او را تحت تکفل خویش درآورد.
اما آیا در اعتراض سی و یکم ندیدید که امام باقر گفت: من متعه را برای زنان خانواده‌ام نمی‌پسندم؟ آیا دختر هاشمی رفسنجانی نگفت این کار افراد شریف ما نیست؟ حتی کسی که خود مبلّغ و مشوق صیغه است حاضر نیست به دختر جوانش اجازه چنین کاری بدهد. پسران جوان بی‌پول هم با وجود رقیبان ثروتمندی همچون بازاری‌ها و علما، بختی برای یافتن زن صیغه‌ای ندارند.