اعتراض ششم: مُحصِن و مُحصِنِه
مُحصِن در لغت یعنی کسی که قلعه‌ای بنا می‌کند و صاحب قلعه و دژ است و محصنه یعنی کسی که داخل این حصار شده و خود را محفوظ می‌نماید. در اصطلاح شرع، «محصن» مردی است که خانه بنا می‌کند و «محصنه» زنی است که میآید در آن خانه محفوظ باشد. با توجه به این توضیحات، بار دیگر به آیه‌ای توجه بفرمایید که شیعه معنایش را عوض کرده است:
﴿۞وَٱلۡمُحۡصَنَٰتُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ إِلَّا مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۖ كِتَٰبَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡۚ وَأُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَآءَ ذَٰلِكُمۡ أَن تَبۡتَغُواْ بِأَمۡوَٰلِكُم مُّحۡصِنِينَ غَيۡرَ مُسَٰفِحِينَۚ فَمَا ٱسۡتَمۡتَعۡتُم بِهِۦ مِنۡهُنَّ فَ‍َٔاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةٗۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِيمَا تَرَٰضَيۡتُم بِهِۦ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡفَرِيضَةِۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمٗا ٢٤﴾[النساء: ۲۴]
«و زنان شوهردار [بر شما حرام است] مگر آنها را که [از راه اسارت] مالک شدهايد؛ [زيرا اسارت آنها در حکم طلاق است] اينها احکامى است که خداوند بر شما مقرر داشته است. اما زنان ديگر غير از اينها [که گفته شد] براى شما حلال است که با اموال خود، آنان را اختيار کنيد؛ در حالى که نگه دارنده باشید و نه زنا کننده [گذرا و موقت نباشد]. پس وقتی که از مال بهره بردید از زنان پس واجب است مهر آنها را بپردازيد، و گناهى بر شما نيست در آنچه بعد از تعيين مهر، با يکديگر توافق کردهايد؛ [بعداً مىتوانيد با توافق، آن را کم يا زياد کنيد] خداوند، دانا و حکيم است».
در اینجا آمده: ﴿مُّحۡصِنِينَ غَيۡرَ مُسَٰفِحِينَۚ﴾يعني: الله به شما مردان دستور می‌دهد که زن را بگیرید، در حالی که می‌خواهید محصن باشید؛ یعنی: با مال خود خانه‌ای برای محفوظ کردن زن درست کنید. پس از آن، تأکید می‌کند که برای زنا [گذرا] نباشد. این در حالی است که در متعه، مرد قلعه نمی‌سازد و زن داخل حصار محفوظ نمی‌شود، یک ساعت بعد از صیغه، زن را بخیر و مرد را به سلامت؛ پس زن محفوظ نیست و مرد را هم نمی‌توان صاحب قلعه و حصار «محصن» محسوب نمود. همه چیز پس از یک ساعت با یک اتاق اجاره‌ای تمام می‌شود و زن با حقوق نفقه، حمایت، ارث، حقوق مادری، حقوق بعد از مرگ شوهر و ده‌ها حق و مزیت دیگر محفوظ و بیمه نمی‌شود.