غسل نمودن زن و شوهر با همدیگر

برای زن و شوهر جائز است که در یک مکان با هم غسل نمایند، گر چه عورت یکدیگر را ببینند. در این مورد احادیث متعددی وارد شده است:

۱ـ از عایشه لروایت است که می‌فرماید: من با رسول الله جاز یک ظرف آب برداشته و با هم غسل می‌کردیم بطوری که گاهی پیامبر جآب را زودتر بر می‌داشتند و من می‌گفتم که برای من بگذارید، برای من بگذارید، در حالیکه هر دو جنب بودیم [۱۷].

۲ـ از معاویه بن حیده سروایت است که به رسول الله جگفتم: ای رسول خدا، چه قسمتی از عورتهای یکدیگر را می‌توانیم ببینیم و کجاها را نمی‌توانیم؟ پیامبر جفرمودند: «عورت خویش را بجز از همسر و کنیزت، از دیگران مخفی بدار». گفتم: ای رسول خدا، اگر در جایی با دیگران جمع بودیم؟ پیامبر جفرمودند: «اگر می‌توانی که کسی عورت تورا نبیند، پس طوری باش که کسی نبیند». گفتم: ای رسول خدا، اگر تنها بودم گفت: «خداوند از مردم مستحق‌تر است که از وی حیا شود» [۱۸].

[۱۷]ـ این حدیث را بخاری، مسلم و ابوعوانه در کتابهای صحیحشان ذکر نموده‌اند و الفاظ روایت اینجااز مسلم است و بخاری در کتابش این حدیث را تحت باب غسل الرجل مع امراته ذکر کرده است حافظ در الفتح ۱/۲۹۰ می‌فرماید که داوری این حیث دیدن عورت را برای زن و شوهر جائز دانسته است و این مطلب را تائید می‌نماید آنچه ابن حبان از سلیمان پسر موسی روایت نموده که از وی درباره کسی که شرمگاه زنش را می‌بیند سوال شد وی گفت من اینرا از عطاء پرسیدم و او در جواب گفت که از عایشه اینرا پرسیدم عایشه به من همین حدیث غسل نمودن در یک مکان با پیامبر را بیان نمود پس این حدیث در این باره نص صریح است. آری این حدیث دلالت می‌کند بر بطلان حدیثی که طبرانی در الصغیر و ابونعیم والخطیب از عایشه روایت نموده‌اند که «ما رأیت عورة رسول اللهجقط» یعنی: «هرگز شرمگاه پیامبر را ندیدم». زیرا در سند این حدیث برکت بن محمد بن حلبی که فردی کذاب است موجود می‌باشد و نیز حدیثی که ابوشیخ در اخلاق النبی روایت نموده که «إِذَا أَتَى أَحَدُكُمْ أَهْلَهُ فَلْيَسْتَتِرْ وَلاَ يَتَجَرَّدَانِ تَجَرُّدَ الْعَيْرَيْنِ». یعنی: «هنگامی که خواستید با همسرانتان همبستر شوید خودتان را پوشیده و مانند دو الاغ کاملا لخت و برهنه نگردید». زیرا در سند این حدیث «محمد بن القاسم الاسدی» کذاب موجود است. و نیز حدیثی که عبدالرزاق و بعضی علمای دیگر حدیث ذکر نمودند که پیامبر فرموده‌اند «إذا جامع أحدکم زوجته أو جاریته فلا ینظر إلی فرجها فإن ذلك یورث العمی» یعنی وقتی که با زن یا کنیزتان مجامعت می‌نمائید بشرمگاه وی نگاه نکنید زیرا باعث کوری می‌شود زیرا این حدیث را ابوحاتم رازی، ابن حبان، ابن جوزی، عبدالحق ابن دقیق العید موضوع قرار داده‌اند. [۱۸]ـ این حدیث را اصحاب سنن بجز نسائی روایت نموده‌اند و نسائی در العشره ۷۶/۱ و رویانی در المسند ۲۷/۱۹۶/۱-۲،۱۷۱/۱و۲ و احمد ۵/۳-۴ و بیهقی ۱/۱۹۹ و ابوداوود ۲/۱۷۱ روایت نموده‌اند و الفاظ اینجا از ابو داود است که سند آن نیز حسن است حاکم این حدیث را صحیح قرار داده و ذهبی تایید نموده و ابن دقیق العید در الالمام ۱۲۶/۲ این حدیث را قوی قرار داده است.