سنت‌های ولیمه (غذای عروسی)
در ولیمه دادن سنت است که چند چیز رعایت شود:
۱ـ ولیمه تا سه روز بعد از زفاف ادامه یابد، زیرا از پیامبرجچنین منقول است. انسسروایت می‌کند که رسول الله جبا زنی ازدواج نمود. سپس مرا فرستاد تا مردانی را برای خوردن غذا دعوت نمایم [۴۹].
و در روایتی دیگر از انس سآمده که چون پیامبر جبا صفیه لازدواج نمود مهر او را آزادیش قرار داده و سه روز ولیمه داد [۵۰].
۲ـ افراد صالح و نیک را خواه فقیر باشند و یا ثروتمند، دعوت نماید. زیرا پیامبر جفرمودند: «جز مؤمن با کسی همراهی مکن و جز پرهیزگار کسی دیگر غذایت را نخورد» [۵۱].
۳ـ اینکه اگر وسع و توان مالی آنرا داشت، با یک گوسفند یا بیشتر ولیمه دهد. بنابر حدیثی که از انس سروایت گردیده است که: چون عبدالرحمن بن عوف سبه مدینه آمد رسول الله جدرمیان ایشان و سعد بن الربیع انصاری سپیمان مؤاخات و برادری برقرار نمود. سعد او را برای صرف غذا به منزلش برد. چون هر دو غذا تناول نمودند، سعد به ایشان گفت: ای برادر، من ثروتمندترین اهل مدینه -و در روایت دیگر- ثروتمندترین انصار هستم. اگر می‌خواهی نصف مالم را بگیر، و در روایتی دیگر آمده که باغم را با تو نصف می‌کنم، و نیز من دارای دو زن هستم و تو برادر دینی من هستی و همسری نداری، هر یکی را که می‌پسندی انتخاب کن، تا من طلاقش دهم و چون عده‌اش گذشت با وی ازدواج کن. عبدالرحمن گفت: نه، بخدا قسم هرگز چنین نخواهم کرد. خداوند به اهل و مالت برکت عنایت نماید، بازار را به من نشان بده، بازار را به او نشان دادند. او رفت و به تجارت پرداخت تا سود زیادی بدست آورد، سپس فردا نیز به بازار رفت و معامله کرد. و به همراه پنیر و روغن که سود آن بود به خانه برگشت و آنها را به خانه برد، مدتی به همین منوال سپری شد، تا آنکه روزی نزد رسول خدا آمد در حالیکه بوی عطر زغفرانی از وی به مشام می‌رسید. رسول الله جپرسیدند: این چیست وتو را چه شده؟ گفت ای رسول خدا، ازدواج نمودم. پیامبر فرمودند: چقدر مهریه‌اش را معین نمودی؟ گفت: به اندازه وزن یک هسته خرما از طلا. آن حضرت جفرمودند: «خداوند مبارکت گرداند. یک گوسفند ولیمه بده». و عبدالرحمن چنین کرد: او می‌گوید: من حتی اگر سنگی را بر می‌داشتم امیدوار بودم که زیر آن قطعه ای طلا یا نقره باشد. انس سمی‌گوید: بعد از وفات عبدالرحمن سوقتی میراثش تقسیم شد به هر یکی از زنانش صد هزار دینار رسید [۵۲].
۴ـ از انس سحدیثی دیگر روایت شده که چنین می‌گوید: من ندیدم که رسول الله آنطور که در عروسی زینب ولیمه داد، در عروسی زنانِ دیگرش ولیمه داده باشد. پیامبرجگوسفندی را ذبح نمود و آنقدر به مردم نان و گوشت داد که همه سیر خوردند و باز هم غذا اضافه آمد [۵۳].
در ولیمه شرط نیست که حتماً گوشت داده شود، بلکه جائز است که با هر نوع غذایی که میسر بود ولیمه داده شود، بنا بر حدیث انس سکه می‌فرماید: رسول الله جدر بین راه خیبر و مدینه سه شب توقف نموده و مراسم ازدواج با صفیه را برگزار نمود، من مسلمانان را برای ولیمه‌ی ایشان دعوت نمودم. در آن ولیمه، نه نان بود و نه گوشت. رسول الله جبه من دستور داد که زمین را هموار و مسطح نموده سفره ای که از پوست درست شده بود پهن نمایم، سپس بر آن خرما، پنیر و روغن گذاشته شد و مردم خوردند تا سیر شدند [۵۴].
[۴۹]ـ این حدیث را بخاری ۹/۱۸۹-۱۹۴ روایت کرده است. [۵۰]ـ این حدیث را ابویعلی با سند حسن روایت نموده چنانکه در الفتح ۹/۱۹۹ ذکر شده است و در بخاری ۷/۳۸۷ روایتی به معنایش آمده است که عنقریب در همین رساله ذکرش خواهد آمد. [۵۱]ـ این حدیث را ابوداوود، ترمذی ، حاکم ۴/۱۲۸ و احمد ۳/۳۸ از ابوسعید خدری روایت نمودند و حاکم گفته که سند این حدیث صحیح است و ذهبی نیز تاییدش نموده است. [۵۲]ـ این حدیث را بخاری ۴/۲۳۲و۷و۸۹و۹و۹۵و۱۹۰-۱۹۲ و نسائی ۲/۹۳ و ابن سعد ۳/۲/۷۷ و بیهقی ۷/۲۵۸ و احمد ۳/۱۶۵ و ۱۹۰و۲۰۴و۲۲۶و۲۷۱ و ابوالحسن طوسی در المختصر ۱/۱۱۰/۱ و مسلم ۴/۱۴۴/۱۴۵ و ابوداوود ۱/۳۲۹ و ترمذی ۲/۱۷۲/۱۷۳ روایت نموده‌اند و ترمذی این حدیث را صحیح قرار داده است و دارمی ۲/۷۶/۷۷ و طحاوی در المشکل ۴/۱۴۵ و ابن جارود در المنتقی ۷۱۵ و طیالسی ۱/۳۰۶ روایت نموده‌اند. [۵۳]ـ این حدیث را بخاری ۷/۱۹۲ و مسلم ۴/۱۴۹ و ابوداوود ۲/۱۳۷ و ابن ماجه ۱/۵۹۰ و احمد. ۳و۹۸و۹۹و۱۰۵و۱۶۳و۱۷۲و۱۹۵و۲۰۰و۲۲۷و۲۳۶و۲۴۱و۲۴۶و۲۶۳ روایت نمودند. [۵۴]ـ این حدیث را بخاری ۷/۳۸۷ و مسلم ۴/۱۴۷ و نسائی ۲/۹۳ و بیهقی ۷/۲۵۹ و احمد ۳/۲۵۹/۲۶۴ روایت نمودند.