حافظ ابن کثیر (۷۰۰ - ۷۷۴ ﻫ)

وی امام حافظ مفسر، عمادالدین ابوالفداء «اسماعیل بن عمر بن کثیر بن ضوء بن درع» قریشی شافعی از بنی حصله است که دارای نسب شریفی است. خود ابن کثیر می‌گوید: «شیخ ما مِزّی بر بخشی از نسب من اطلاع یافت و آن را پسندید و بدین سبب در مورد آن به نوشتن پرداخت» [۵۳].

[۵۳] البدایة والنهایة: ۱۴/۴۱، وی همچنین در ترجمه پدرش نسبشان را آورده است.