۱۳- بازگشت وی به حق در صورت آشکار شدن آن برای ایشان:
شیخ/از کسانی نبود که از اعلان بازگشت به حق در صورت آشکار شدن آن، بدشان میآید، حتی اگر آن سخنی که از آن برگشته بود منتشر شده بود و برای سالیان طولانی به دفاع از آن پرداخته بود. این مورد را میتوان به وضوح هنگام سخن ایشان درباره آیه پنجم سوره توبه درباره نبرد در ماههای حرام یافت، آنجا که میگوید: «نظر ما بر این -یعنی نسخ تحریم نبرد در ماهها حرام- بود و زمان بسیاری از این قول دفاع میکردیم و درست بودن آن را تقریر مینمودیم. اما پس از آن بر ما چنین آشکار گردید که قول صحیحتر و نزدیکترین آنان به صواب، این است که تحریم ماههای حرام همچنان باقی است و نسخ نشده است».
و هنگام تفسیر آیه ۳۴ همین سوره میگوید: «دیروز گفتیم که آنچه برای ما آشکار است و از آن دفاع میکنیم این است که تحریم ماههای حرام نسخ شده است، اما آنچه پس از آن بر ما آشکار شد و اکنون به طور قطع بر آن هستیم، این است که تحریم آن تاکنون باقی است...».
همچنین از جمله اینها برخی از مسائلند که پیشتر در شرح «مراقي السعود» آن را تقریر مینمود، سپس در «أضواء البيان» از آن برگشته و به مخالفت با آن پرداخت».