وجه سوّم
در مورد آیۀ ﴿وَإِذۡ قَالُواْ ٱللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ ٱلۡحَقَّ مِنۡ عِندِكَ فَأَمۡطِرۡ عَلَيۡنَا حِجَارَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ أَوِ ٱئۡتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٖ﴾بخاری (۴۶۴۸) از انس روایت کرده که این آیه دربارۀ ابوجهل نازل شده است، که وقتی گفت: اللهم ان کان هذا هو الحق من عندک ...، و در جواب وی خداوند این آیه را نازل کرد: ﴿وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمۡ وَأَنتَ فِيهِمۡۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ مُعَذِّبَهُمۡ وَهُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ٣٣﴾[الأنفال: ۳۳] و این آیه هم اندکی پس از جنگ بدر نازل شد، همانطوری که بقیۀ آیات سورۀ انفال دال بر این ادعاو نیز بر این سیاق هستند. و برخی نیز گفته‌اند که دربارۀ نضر بن حارث بن کلده که چندی پیش ذکرش گذشت نازل شده است، نگاه کنید به ابن جریر (٩/۱۵۲) و (اسباب النزول) که هیچیک از آن‌ها در مورد این ادعای موسوی چیزی را ننگاشته‌اند.