تلاش برای ترور ابن بادیس
حملات در روزنامه‌های اصلاحی خصوصا در روزنامه شهاب در مقابل اباطیل و خرافات و اهل بدعت و گمراهان مانند جماعت علویه [۳]در آن زمان، پشت سر هم می‌آمد و ابن بادیس یک رساله علمی در رد عقاید ابن علویه (صاحب طریقه علوی) بخاطر اسائه ادبشان به ساحت رسول اللهصو برخی از سر گردانیها وخیالبافی‌های حلولیه [۴]که منافی عقیده صحیح اسلامی بود، تالیف کرد، این رساله از چنان اهمیتی بر خوردار بود که دانشمندانی بزرگوار در جزایر، تونس و مغرب وی را تحلیل وبررسی کردند.
نوشتن این رساله خشم علویان را بر انگیخت، اجتماعی را در «مستغانم» ترتیب داده و بر از بین بردن و کشتن شیخ مصلح و مجاهد اتفاق کرده و در نهایت جاسوسی را که در آن محل نفوذ داشت، بدآنجا فرستادند، آن شخص در قسنطینه با بعضی از همکارانش منزل و اوقات وی را شناسایی نمود، در روز ۹ جمادی الثانی سال ۱۳۴۱ هجری موافق با ۱۴/۱۲/۱۹۲۶ میلادی در نیمه شب بعد از اتمام دروس و باز گشت از مسجد به سوی خانه این جانی گناهکار هنگامی که این ابر مرد نستوه به وی نزدیک شد با باتوم بر وی پرید و چند ضربه را بر سرش وارد کرد و سرش را شکست. اما شیخ وی را گرفت و تقاضای کمک کرد، به فضل خدا ابن بادیس نجات پیدا کرد و اطرافیان، آن مجرم را دستگیر کرده و خواستند وی را به قتل برسانند، ولی شیخ ابن بادیس آن‌ها را از این کار منع کرد، بعدا او را تحویل اداره پلیس داده و بعد از تفتیش و پرس و جوهایی از چگونگی این اقدام و تاریخ آمدن از «مستغانم» به قسنطینه وی را زندانی کرده و دادگاه حکم پنج سال زندانی را برای وی صادر کرد، ولی ابن بادیس در دادگاه گفت: این مرد تحریک شده است، وگرنه هیچ شناختی بر یکدیگر نداشته و عداوتی با همدیگر نداریم، و او را بخشید. بعد از این حادثه محمد العید آل خلیفه در بیان منزلت شیخ ابن بادیس این قصیده را سرود:
حَمتْك یَدُ المَوْلَى وكُنْتَ بِهَا أولَى
فیَالكَ مِنْ شَیخَ حَمَتْهُ یَدُ المَـوْلَى
فَیَا لو ضِیع النّفْسِ كَیفَ تَطاولتْ
بِهِ نَفْسُه حتَّى أسرّ لَكَ القَتلاَ
فَوَافَتكَ بالنَّصْـر العَزِیزِ طَـلائعٌ
مُبَاركةٌ تَتْرى من الْملأ الأعْلَى
وإنْ أنْسَ لا أنْسَى الذینَ تَظَافَرُوا
عَلى الفَتْكِ بالجَانی فقلتَ لَهُم مَهْلاَ
«دست مولی از تو محافظت کرد و تو شایستگی این محافظت را داشتی، عجب استادی هستی که دست مولی از تو حفاظت نمود.
ای کسی که اگر نفست را از دست می‌دادی! نفست چنان جرأتی به تو می‌داد که کشته شدن را هم برایت مسرت آور می‌کرد.
آثار با برکت و پی در پی از جانب ملکوت اعلی پیروزی باعزتی را برایت به ارمغان آورد.
اگر اتحاد جنایتکاران را نیز فراموش کنم، این را از یاد نمی‌برم که تو به ایشان گفتی: بر وی سخت نگیرید».
[۳] علوی: در لغت بمعنی ارجمندی و بزرگواری آمده، اما در اصطلاح امروزی به شیعه‌هایی گفته می‌شود که خود را به حضرت علی نسبت داده وادعای پیروی از وی را دارند. مترجم [۴] حلولیه: فرقه گمراهی از اهل تصوف هستند که معتقد به حلول خدا در کائنات هستند.