وفات
امام ندوی/در روز جمعه ماه مبارک رمضان ۱۴۲۰ هـ در اثنای اعتکافش در مسجد روستای خویش (تکیه) در ولایت «رای‌باریلی» واقع در شمال هند وفات فرمود و در شامگاه همان روز تسلیم به خاک شد و در مسجدالحرام مکه نیز نماز میت به صورت غایب برای او خوانده شد.
او زمانی وفات یافت که ۹۰ سال عمر داشت و آن عمر پر خیر را صرف علم و دانش و دعوت و تبلیغ دین نمود، باید گفت که او مرد به معنای واقعی روزگار خود بود، او به همراه مشکلات و هم و غم مسلمانان زندگی می‌کرد، او به وسیله‌ی عقل و درایت و دورنگریش توانست که در شرایط طوفانی مهیب و زلزله‌های سیاسی از جوانه‌ی (شاخه‌ی تازه) اسلامی در هند، حفاظت و نگهداری کند. که برخی از آن ظروف و شرایط سخت و دشوار عبارت بود از جداسازی پاکستان از هند و معانات و رنجی که مسلمانان در هند می‌کشیدند از جمله امتیاز دهی و جانبداری از مخالفین مسلمان‌ها که بسیار رایج بود.
**گرد آمده از بیش از ۲۰ منبع**