فصل نخست: احوال پيامبر جدر حج با پروردگار
پیوند وسیع با پروردگار و ارتباط قوی باذات پاک او دارائی متّقیان و سرمایه نیکو کاران است.
و فریضه حج از مهمترین پرورشگاههای روحی و مراکز پرهیزگاری شمرده میشود که نفسهای انسانی را باگردش در مقامات بندگی و منازل کرنش و انکسار در پیشگاه خدای پاک تربیت مینماید.
رسول خدا جدر موسم حج با وجود مسئولیتهای مختلف از قبیل راهنمائی، تعلیم و قیادت امّت، سرپرستی همسران خویش و رعایت حال آنها و بقیه اهل بیت کمال بندگی و عبودیت در برابر پروردگار بزرگ را نیز بجای آوردند.
همه این مسئولیتها بین آن حضرت و رابطه عمیقی که باخالقش داشت حائل واقع نشده و ایشان را از انکسار و خضوع کامل در مقابل ربّ الارباب بازداشته نمیتوانست.
و اگر جوانب تواضع و انکسار پیامبر در مقابل پروردگار را -در موسم حج- بر شمریم موضوع به درازا میانجامد، لهذا به ذکر مهمترین این جوانب اکتفا مینمائیم: