۵- وحدت کلمه و دوری از فتنه و اختلاف
تحکیم وحدت ملی در بین مسلمانان و توحید صفوف آن‌ها از مهم‌ترین اهداف و مقاصد اسلام است.
نصوص زیادی در قرآن و سنت اهمیت این موضوع را برای مسلم آن‌ها تذکر می‌دهد که متحد باشند و از اختلاف و افتراق اجتناب نمایند. خداوند متعال می‌فرماید:
﴿وَإِنَّ هَٰذِهِۦٓ أُمَّتُكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَأَنَا۠ رَبُّكُمۡ فَٱتَّقُونِ ٥٢﴾[المؤمنون: ۵۲].
«و هرآئینه این است ملت شما، ملت یکتا و من پروردگار شمایم پس از من بترسید».
و در حدیث آمده است: مؤمن برای مؤمن همانند بنیان است، بخشی از آن بخش دیگر را محکم نگه می‌دارد [۲۸۰].
و مراسم حج یکی از مهم‌ترین مظاهر وحدت امّت اسلامی است چرا که در اثنای ادای این فریضه، اقشار مختلف از مسلمانان با زب آن‌ها و رنگ‌های مختلف از اطراف و اکناف عالم آمده و بخاطر هدف واحد جمع می‌شوند.
پیامبر جنیز این فرصت را غنیمت شمرده، اهمیت حفظ وحدت را برای دوستان خویش بیان داشته است.
مثال‌های تأکید آن حضرت بر حفظ وحدت امّت اسلامی در موسم حج:
الف: مساوات در بین افراد امّت و اینکه فضیلت و برتری تنها برتقوی می‌باشد، جائیکه فرمود: پروردگارتان یکی می‌باشد و پدر شما یکی است، آگاه باشید! شخص عربی بر عجمی (غیرعرب)، و عجمی بر عربی فضیلت ندارد و نه هم سفید پوست بر سیاه پوست و نه سیاه پوست بر سفید پوست مگر به تقوی [۲۸۱](خوف از خداوند).
ب: دستور آن حضرت به فرمان برداری و خیرخواهی برای ولاه امر(اولیای امور مسلم آن‌ها) تا وقتی که به قرآن کریم عمل نمایند، جائی که فرمود: اگرغلامی سیاه پوست بر شما حاکم مقرر شد، تا وقتی که به کتاب الله (قرآن کریم) عمل می‌نمود، سخن او را بشنوید و از او اطاعت کنید [۲۸۲].
ج: نهی شدید آن حضرت از آنچه که سبب افتراق در دین و باعث فتنه در مجتمع اسلامی شود مانند ریختن خون مسلم آن‌ها، چنان که بعد از اینکه از مردم خواست تا ساکت شوند، فرمود: پس از من کافر نشوید که بعضی از شما گردنهای بعضی دیگر را بزند [۲۸۳].
پیامبر خدا جبا استفاده از این اجتماع عظیم برخی از مسایل عمومی و اجتماعی را برای مسلم آن‌ها بیان نمود، مثل نهی شدید از بی پروائی در برابر خون، مال و آبروی دیگران؛ چنان که در هر سه خطبه (خطبه عرفات، خطبه روز عید و خطبه ایام تشریق)، حضرت پیامبر ج، صحابه کرام را مورد خطاب قرار داده و فرمود:
خون‌ها، مال‌ها و آبروهای شما در بین شما حرام است مانند حرمت این روز در این ماه و در این شهر شما [۲۸۴].
و نهی از ظلم و گرفتن مال دیگران بدون رضایت آن‌ها، جایی که فرمود: خبردار! ظلم نکنید (این جمله را سه بار تکرارنمود)، خوردن مال شخص مسلمان جایز نیست مگر با رضایت کامل آن شخص [۲۸۵].
و مانند باز داشتن از وصیت برای وارث: و در این مورد فرمود: خداوند متعال حق هر صاحب حق را برایش معلوم کرده است، پس روا نیست که کسی برای وارثین (بیش از مقداری که شریعت برای آن‌ها تعیین نموده) وصیت نماید [۲۸۶].
و همچنین نهی از غیبت مسلمان و دست درازی به آبروی مؤمن: بطوری که وقتی از آن حضرت درباره تقدیم و تأخیر در اعمال روز نحر (روز عید قربان) سوال شد، فرمود: هیچ باکی ندارد، پروایی نیست مگر بر کسی‌که آبروی شخص مسلمان را بریزد، این حرج و هلاکت است [۲۸۷].
و همین طور آن حضرت جامّت خویش را از فتنه دجّال برحذر داشت و فرمود: هیچ پیامبری نیامده مگر اینکه امت خود را از دجال ترسانده است، و پس از آن بعضی از نشانه‌های دجال را بیان نمود [۲۸۸].
[۲۸۰] صحیح بخاری، حدیث شماره: ۲۴۴۶. [۲۸۱] مسند امام احمد، حدیث شماره: ۲۳۵۳۶. [۲۸۲] صحیح مسلم، حدیث شماره: ۱۲۹۸. [۲۸۳] صحیح بخاری، حدیث شماره: ۱۲۱. [۲۸۴] صحیح بخاری، حدیث شماره: ۶۷، صحیح مسلم، حدیث شماره: ۱۲۱۸. [۲۸۵] مسند امام احمد، حدیث شماره: ۲۰۶۹۵. [۲۸۶] جامع ترمذی، حدیث شماره: ۲۲۱۸. [۲۸۷] سنن ابو داود، حدیث شماره: ۲۰۱۵. [۲۸۸] برای تفصیل بیشتر مراجعه شود به: صحیح بخاری، حدیث شماره: ۴۴۰۳.