۱۱- احسان و نیکی با ایشان
وجوه احسان پیامبر جدر موسم حج با اهل بیت و خویشاوندان آنقدر زیاد است که متأمّل را وادار به اعتراف می‌نماید که تمام احوال آن حضرت احسان، نیکی و خوبی با اهل و عیالش بوده است.
بطور مثال چند واقعه را ذکر می‌نمائیم:
آنگاه که رسول خدا جبرای "ضباعه بنت زبیر" فرمود: مگر امسال قصد حج نداری؟ ضباعه گفت: قسم به خدا که خویش را بیمار می‌بینم.
پیامبر جفرمود: حج کن وشرط بگذار تا هرجا که توانستی ادامه بدهی [۱۷۱]!.
از آن جمله: شرکت دادن همه همسرانش (امّهات المؤمنین) در حج [۱۷۲]، و این کار بالا‌تر از عدل است، چرا که می‌توانست هیچ کدام را همراه خویش نبرد و یا اینکه بین آن‌ها قرعه بیندازد.
و از آن جمله: سوار نمودن فضل ابن عباس به پشت سر خویش از "مزدلفه" تا "منی" [۱۷۳].
و هم چنین قربانی نمودن از طرف همه همسران، بدون اینکه همسران آن حضرت در خواست نمایند از طرف همه آن‌ها، گاو قربانی نمود [۱۷۴].
در مثال‌های فوق گوشه‌هایی از جوانب کمال بشری آن حضرت و رفتار و اخلاق عالی با اهل و اقارب به چشم می‌خورد به طوری که می‌فرماید: بهترین شما، بهترین شما با اهلش می‌باشد و من بهترین شما با اهل خود هستم [۱۷۵].
احسان آن حضرت با اهل بیت، اقارب و خویشاوندانش نهایت ندارد...
مثال‌های فوق را بطور نمونه از احوال پیامبر جدر حج با اهل بیت و نزدیکان آن حضرت ذکر نمودیم ...و چون اهل بیت و فامیل شخص، بهترین سرمایه و معاون برای آن شخص می‌باشند، لذا لازم است که در راه تعلیم دین و مسایل اسلامی به آن‌ها از هیچ کوششی دریغ ننماید، و با تأسی از پیامبر خدا جبرای راهنمایی و ارشاد آن‌ها سعی و تلاش همه جانبه را به خرج دهد.
[۱۷۱] صحیح بخاری، حدیث شماره: ۵۰۸۹، صحیح مسلم، حدیث شماره: ۱۲۰۷. [۱۷۲] نگا: زاد المعاد ۲/۱۰۶، السیره النبویه ۴/۲۲۲ . [۱۷۳] نگاه: صحیح بخاری، حدیث شماره: ۱۵۴۴ [۱۷۴] صحیح مسلم، حدیث شماره: ۱۷۰۹. [۱۷۵] جامع ترمذی، حدیث شماره: ۳۸۹۵. فصل سوّم: احوال پيامبر جدر حج با امّت
درس و تعلیم
افتاء
پند و‌اندرز
توحید مصدر تلقی (فرماندهی واحد)
وحدت کلمه و دوری از فتنه و اختلاف