۵- محبّت و مودّت
پیامبر بزرگوار اسلام با نرمی، اخلاق عالی، چهره گشاده و قلب مهربان مردم را بحضور می‌پذیرفت. بیشتر اوقات تبسّم بر لب‌های مبارک ایشان جای داشت و با اصحاب خویش مزاح می‌فرمود و خوشی و سرور را به قلب‌های ایشان داخل می‌کرد [۳۵۵].
عبدالله ابن عباسس روایت می‌کند که: ما، چند تن از نوجوانان بنوعبدالمطّلب سوار بر خرها از مزدلفه بطرف مِنی آمدیم، رسول خدا با دست مبارک خویش آرام بر ر آن‌های ما میزد و می‌فرمود: فرزندانم! قبل از طلوع آفتاب جمره نزنید [۳۵۶].
[۳۵۵] مراجعه شود به: مختصر شمائل ترمذی، احادیث شماره: ۲۰۰-۲۰۵. [۳۵۶] سنن ابن ماجه، حدیث شماره: ۳۰۲۵.