آخرین فریاد مسجد شیخ فیض محمد مشهد

فهرست کتاب

فصل ۵: تشکیل احزاب سیاسی در اوایل انقلاب و جایگاه اهل سنت

فصل ۵: تشکیل احزاب سیاسی در اوایل انقلاب و جایگاه اهل سنت

پس از پیروزی انقلاب فضای سیاسی در کشور باز شده بود و طبیعتا احزاب و سازمان‌های سیاسی و ایدئولوژی زیادی بوجود آمد که قدرتمندترین آن‌ها دو جبهه بود و دیگران مراحل بعد را داشتند:

۱- حزب جمهوری اسلامی. ۲- مجاهدین خلق. و در مراحل بعد در میان چپ‌گرایان حزب توده، «حزب کومله» و....

اهل سنت دارای هیچگونه تشکیلات سیاسی نبود بجز انجمن‌های اسلامی در تربت جام و خواف و تایباد و همینگونه انجمن‌هائی در دیگر مناطق اهل سنت که کلا همفکران علامه شهید مفتی زاده بودند که این‌ها اندیشه تربیت فکری و فرهنگی و عدم تضاد خشونت بار با حکومت را داشنتد و بودند، شخصیت‌هائی هم بودند که دستور جهاد دادند مثل شیخ عزالدین حسینی.

تا اینکه فعالیت احزاب در ایران ممنوع شد و شبانه طرفداران حزب جمهوری اسلامی به دفاتر مجاهدین خلق و دیگر احزاب حمله کردند، همچنین دفاتر انجمن‌های اسلامی اهل سنت را نیز تهدید کردند تا مجبور به بستن شدند. دستگیری احزاب چپی آغاز شد اما به جوانان اهل سنت جز چند مورد کاری نداشتند تا از سرکوبی دیگران فارغ شوند تا اینکه درسال ۱۳۶۰ علامه مفتی زاده/و بقیه علماء اهل سنت بفکر بوجود آوردن تشکیلات سیاسی برای اهل سنت شدند که نامه‌هایی به تمام مناطق اهل سنت از جمله به اینجانب فرستاده شد و اکثریت علماء و دانشمندان در آن جلسه شرکت کردند. شورای شمس فقط توانست دو جلسه برگزار کند، و سپس علامه مفتی زاده/قائد شورا با جمع کثیری از علما و روشنفکران و حتی خواهران دستگیر و زندانی و مورد ضرب و شتم و شکنجه دژخیمان قرار گرفتند، تا اینکه پس از ده سال آن فیلسوف بزرگوار به شهادت رسید. از جمله خود من نیز در تربت جام در حالیکه هنوز نوجوان بودم در سال ۱۳۶۰ زندانی شدم، انجمن تعطیل و اعضاء انجمن اکثرا بازداشت و سپس با قید ضمانت آزاد شدند و عده‌ای هم از ایران گریختند و هنوز هم در کشورهای غربی هستند.

و بدینگونه حکومت از هرگونه تشکیلاتی که بتواند اهل سنت را جمع کند جلوگیری نمود و همه افرادیکه امکان داشت تاثیر مثبت بر اهل سنت داشته باشند را زندانی و اعدام کردند که نمونه‌ها را در بخش دیگری توضیح خواهم داد. جالب بود که هر گونه اعتراضی را بنام اینکه ما در حال جنگ هستیم سرکوب می‌کردند و حتی افراد مجهول الهویه‌ای را لباس روحانی اهل سنت می‌پوشاندند و در مناطق اهل سنت می‌بردند تا از مزایای جمهوری به اصطلاح اسلامی بگویند و این حیله‌ها ادامه داشت و تاکنون هم دارد.