رأی امام صادق ÷
ائمه اطهار علیهم السلام این واقعیت را به خوبی میدانستند و در پرتو همین واقعیت و فهم عمیقی که از قرآن داشتند ارشادات و فرمایشاتشان در تحریم متعه صریح و روشن است ملاحظه فرمایید:
عبدالله بن سنان میگوید از امام صادق ÷درباره متعه پرسیدم فرمودند:
«لا تُدنّس نفسك بها» «نفس خود را با آن کثیف مگردان»[۵۷] .
اگر متعه حلال میبود و اینقدر فضلیت! میداشت و شرط ایمان میبود (و اعتقد بغیر دیننا) چرا امام صادق ÷چنین تعبیری از آن بفرمایند؟ حضرت به این نیز اکتفا نکردند بلکه با صراحت حکم حرام بودن آنرا بیان فرمودند:
«از عمار روایت است که گفت امام صادق ÷فرمودند:«قد حرمت عليكم الـمتعة» «تحقیقا متعه برشما حرام شده است»[۵۸] .
علاوه بر آن امام صادق ÷اصحاب خودشان را همواره سرزنش میکردند و از صیغه کردن برحذر میداشتند لذا میفرمودند:
«آیا یکی از شما خجالت نمیکشد که در جای پنهان و شرمآوری دیده شود آنگاه این کردار ناپسند او به حساب برادران و یاران صالح و نیکو کارش گذاشته شود؟!»[۵۹] .
[۵۷] بحار الانوار:۱۰۰/ ۳۱۸. [۵۸] فروع کافی: ۲/۴۸، وسائل الشعیة: ۱۴/۴۵۰. [۵۹] فروع کافی: ۲/۴۴. وسائل الشیعة: ۱۴/ ۴۵۰.