صبراهل بيت علیهم السلام
این روایات را چندینبار خواندم و در آنها فکر کردم، و در عین حال اینگونه روایات را در دفترهای جداگانهای یاداشت مینمودم، شبهای طولانی مینشستم و در آنها نگاه میکردم و میاندیشیدم و گیچ میشدم ناگاه میدیدم که بیاختیار از زبانم جملاتی ردیف میشود و با صدای بلند دارم با خودم ورد میکنم: ای اهل بیت پیامبر! ای چهرههای پاک و مقدس! در قبال این همه مصائبی که از شیعیانتان تحمل کردید خدایتان پاداش دهاد.
ما همه میدانیم که انبیاء علیهم السلام چقدر مشکلات فراوانی از دست اقوامشان تحمل کردند، و پیامبرمان صچه رنجها و مصیبتها کشیدند، اما من از دو جریان خیلی تعجب میکنم:
یکی: از موسی ÷و صبر حیرتانگیزی که در برابر بنی اسرائیل از خودش نشان داد لذا میبینیم که قرآن کریم از میان همه پیامبران علیهم السلام از موسی بیشتر سخن میگوید که چگونه توانست در برابر نیرنگها، و دسیسههای مختلف بنی اسرائیل صبر و مقاومت نشان دهد.
دوم: از اهل بیت علیهم السلام خیلی در تعجبم که چگونه در برابر این همه ستم و عهد شکنی، غدر و خیانت و کشتار و جنایتِ اهل کوفه صبر کردند، کوفهای که در آن زمان مرکز تشیع به حساب میآمد، و آنچه بیشتر جای تعجب دارد این است که ما شیعیان مسئولیت همه بدبختیهایی که بر سر اهل بیت آوردهایم بدوش دیگران میگذاریم و آنها را ملامت میکنیم، وقتی کتابهای معتبرمان را میخوانم تعجب میکنم و چه بسا انسان نمیتواند باور کند که کتابهای ما شیعیان به اهل بیت علیهم السلام و به پیامبر عزیزمان صتا این حد اهانت میکنند! ملاحظه فرمایید: