پيش درآمد

خواننده گرامی!

همچنانکه می‌دانید بیش از هزار و چهار صد سال است که از عمر اسلام به عنوان آخرین و کامل‌ترین دین الهی می‌گذرد، این قهرمان نوپا از همان اولین روزهای تولدش روی آرامش ندید و دشمنانش همواره چنگ و دندان تیز می‌کردند و در کمین نشسته بودند هرچه روزها و سال‌ها بیشتر می‌گذشت دشمنی‌ها بیشتر می‌شد و کینه‌ها و حسادت‌ها عمیق‌تر می‌گردید، دسیسه‌ها و توطئه‌ها اوج می‌گرفت و رنگ عوض می‌کرد، چهره‌های مختلف و جبهه‌های گوناگون گاهی مستقل و گاهی با هماهنگی برای از پای در آوردن این قهرمان آینده تاریخ در تکاپو بودند، هر جبهه‌ای به نوبت خود زور‌آزمایی کرد، مشرکین در مکه، یهود و منافقین در مدینه نصاری در روم و مجوس در فارس تمام نیروی خود را صرف کردند اما اسلام همچنان داشت پیروز می‌شد و رشد می‌‌کرد.

بدنبال وفات حضرت ختمی مرتبت رسول بزرگوار اسلام صدین الهی بیش از هر زمان دیگری در معرض خطر قرار گرفت، از داخل، بعضی قبائل عرب که هنوز اسلام در قلبشان راسخ نشده بود با امتناع از پرداخت زکات اعلان ارتداد کردند و از خارج هر دو امپراطوری بزرگ آماده انتقام شدند به گمان اینکه با وفات رسول بزرگوارمان صاسلام یتیم شده است و دیگر کسی نیست از او حمایت کند، اما خداوند حکیم و توانا مردانی را مسخر کرد که نه تنها از او حمایت کردند که دامنه آن را از هر سو تا اقصی نقاط جهان گسترش دادند، این یاران با وفا و شاگردان مخلص مکتب رسالت درخت پربار اسلام را باخونشان آبیاری کردند، و چنان درسی به دشمنان کینه توز و طمّاع داخلی و خارجی آموختند که برای همیشه از شکست این قهرمان بزرگ نا امید گردیدند.

آری خواننده عزیز! اینجا بود که دشمنان شکست خورده اسلام پس از آنکه برای همیشه از ضربه زدن مستقیم به دین الهی نا امید شدند و نتوانستند جلو انتشارش را بگیرند. به فکر آن افتادند که به هر نحوی شده نیش خودشان را بزنند و کینه‌شان را فرونشانند، لذا دسیسه‌ها و توطئه‌ها رنگ دیگری بخود گرفت و باشدت هرچه تمام‌تر برای کاشتن و پرورش میکروب اختلاف دست بکار شدند.

از آنجایی که همه امت اسلامی همچنانکه باخود رسول گرامی صمحبت دارند طبعا با خانواده و بلکه با تک تک افراد خانواده و آل بیت ایشان –صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین- محبت دارند، آنها سعی کردند از همینجا آغاز کنند، و به بهانه حب اهل بیت علیهم السلام درمیان امت تخم تفرقه بپاشند، تاکید می‌کنم که محبت آل بیت علیهم السلام جزو ایمان هر مسلمان است، اما آنان گویا چنین وانمود کردند که عده مخصوصی اهل بیت را دوست دارند، و بقبه با آنان دشمن هستند، متأسفانه این دسیسه آنان تا حدی درمیان بعضی مسلمانان ساده آنزمان کارگر افتاد و امت متحد و یکپارچه اسلامی زخم بزرگی برداشت، از آنجایی که این کتاب تلاشی در جهت مرهم گذاشتن بر این زخم چرکین و گندیده است بنده سعی خواهم کرد در این مقدمه کوتاه چند مطلب به طور اختصار عرض کنم: