مرحله پنجم:
این تحول در قرون متأخر همچنان ادامه یافت، تقریبا تا حدود یک قرن پیش که آخرین گام برداشته شد و آخرین مرحله از این تحول بزرگ و تاریخی در این بخش از مکتب تشیع تکمیل گردید و راه برای استفاده بهینه! از این دسترنج مردم هموار گردید، بعضی فقهاء گفتند فقیه می‌تواند در سهم امام هر جور که صلاح ببیند تصرف کند، مانند انفاق برطلبه واقامت شعائر دینی و غیره «این فتوایی بود که شیخ محسن الحکیم صادر فرمود»[۸۹] .
[۸۹] مستمسک العروة الوثقى: ۹/۵۸۴.