حديث بخوانيم
مثلا طوسی روایت میکند که از امام باقر ÷پرسیده شد:
«الرجل يحلّ لأخيه فرج جاريته؟ قال: نعم لا بأس به، له ما أحل له منها». «آیا ممکن است کسی فرج کنیزش را برای برادرش حلال کند؟ فرمود بله، اشکالی ندارد، هر چه برای او از آن حلال بوده برای برادرش نیز حلال است»[۶۲] .
کلینی و طوسی از محمد بن مضارب روایت میکنند که گفت: امام صادق÷ به من فرمودند:
«يامحمد خذ هذه الجارية تخدمك وتصيب منها، فاذا خرجت فارددها الينا». یعنی: «این کنیز در اختیار تو باشد هم خدمت ترا میکند و هم خود را با او ارضا میکنی! هروقت خواستی بروی او را به ما برگردان!»[۶۳] .
[۶۲] الاستبصار: ۳/۱۳۶. [۶۳] فروع کافی: ۲/ ۲۰۰، استبصار: ۳/۱۳۶.