نقش اسلام در جلوگیری از گدایی

آثار اخروي گدايی:

گدایی همچنان که در دنیا از قبایح اجتماعی است وقار و حیثیت انسان را از‌ بین می‌برد، در روز آخرت هم شخص گدایی‌گر که چاره بدون آن برای امرار حیات داشت، نزد خداوندأبه چهره حاضر می‌شود که همه او را می‌شناسند و در روی او قطعه گوشت موجود نمی‌باشد، پیامبر جفرموده است:

«لا تزال المسالة بأحدكم حتی يلقی الله تعالی وليس في وجهه مزعة لحم» (۲۶ص۲۵۴)

شخصی همواره با خواهش کردن از دیگران کارش را انجام می‌دهد تا آن که نزد خداأدر حالی که در رویش پاره گوشت نیست.

به این معنی که خداوند جمال صورت و عزت آن را از‌ بین می‌برد همین گونه آن شخص فاقد جمال معنوی و آبرو نیز می‌باشد، نزد خداوند بروز قیامت مقام و منزلت داشته نمی‌باشد همچنان پیامبر جفرموده است:

«من سأل الناس تكثراً فإنما يسال جمراً فليستقل أو ليستكثر».(۱۴ص۲۱۵ج۲)

کسی که به واسطه سوال و گدایی مالش را زیاد می‌کند همانا پارهای آتش را می‌خواهد بر اوست که کم می‌طلبد و یا زیاد، پس گدایی در دنیا موجب ذخیره آتش دوزخ در آخرت می‌شود.

قاضی عیاض در شرح این حدیث می‌نویسد: ‌این چنین شخص با آتش دوزخ عذاب می‌شود. پیامبر جفرموده است:

«من سأل الناس وعنده ما يغنيه فإنما يستكثر من جمر جهنم».(۱۴ص۲۱۳ج۲)

آن که از مردم می‌خواهد و حال آن که نزد او چیز ی است که او را کافیست هر آینه از آتش دوزخ برای خودش می‌افزاید.