ایمان انگیزه درونی برای کار است:
قرآنکریم در بیش از (٧۰) آیه ایمان را همراه با عمل قرین ذکر کرده است و حتی به عمل تنها اکتفا نکرده است و عمل صالح را خواسته است، عمل صالح یکی از کلمات جامع قرآن کریم است که همه کارهای دنیا و دین، وضع فرد و جامعه و زندگی روحانی و مادی را باهم بهبود بخشیده شامل می‌گردد.
انسان باایمان یک انگیزه باطنی و مشوق درونی برای کار دارد، با الهام از آن‌ها تف درونی است که دست به کار می‌زند این انگیزه درونی همان ایمان است به خداوند و پیام‌های آسمانی و وظیفه که نسبت به آبادانی زمین و سروری به جهان دارد. انسان باایمان یقین دارد که سعادت در آخرت و موفیقت در دنیا بستگی به کار و کوشش او دارد. بهشت آخرت پاداشی برای تنبل‌ها و بی‌کارها و بی‌دست پاها نیست، پاداش انسان‌های جدی و زحمت‌کش در راست کاری و نیکوکاری است.
خداوند می‌فرماید: ﴿وَنُودُوٓاْ أَن تِلۡكُمُ ٱلۡجَنَّةُ أُورِثۡتُمُوهَا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ ٤٣﴾[الأعراف: ۴۳].
«و ندا داده مىشود که این همان بهشتى است که آن را به [پاداش] آنچه انجام مىدادید میراث یافتهاید».
عقیده اسلامی طمع‌های فرقه گرایانه و آروزهای میان تهی را از اعتبار انداخته است و شرط بهشتی شدن را ایمان راستین و کار و کوشش صادقانه قلم داد کرده است، آنچنان که یهود معتقد بودند و می‌گفتند جنت از آن ماست و نصاری می‌گفتند: بهشت از ماست، خداوند ادعاهای میان تهی هر دو را رد نموده فرمود:
﴿بَلَىٰۚ مَنۡ أَسۡلَمَ وَجۡهَهُۥ لِلَّهِ وَهُوَ مُحۡسِنٞ فَلَهُۥٓ أَجۡرُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ ١١٢﴾[البقرة: ۱۱۲].
«بلی آن که وجودش را تسلیم خدا کند و نیکوکاری پیشه نماید دست مزدش را نزد پروردگارش خواهد یافت، هیچ خوف و ترسی برای ایشان نیست».
قابل تذکر است نباید چنین توهم کرد و پنداشت که رابطه سعادت و رستگاری و موفقیت با کار و کوشش منحصر به آخرت است و بس، بلکه قوانین جزایی خداوند برای دنیا و آخرت یک سان است و پروردگار دنیا و آخرت یکی است. و خداوند می‌فرماید:
﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجۡرَ مَنۡ أَحۡسَنَ عَمَلًا ٣٠﴾[الکهف:۳۰].
«ما دست مزد کسی را که عملی را به درستی انجام دهد ضایع نمی‌سازیم». این امر شامل دنیا و آخرت است. (۲۱ص۴۶۰و۴۶۳)