تفکر در زندگی پیامبران:
بر انسان فقیر است که زندگی پیامبران را از نظرش بگذارند و در آن دقت نماید، پیامبران که بندگان محبوب الهی بودند، در کدام سطح معیشت زندگی می‌کردند و روزها را به گرسنگی سپری کرده‌اند و روزهای در خانه‌های‌شان آتش به عنوان تیار کردن غذا افروخته نشده بود، در عین حال از سخی‌ترین مردم به شمار می‌رفتند و زمانی هم برایشان آمده است که از گرسنگی سنگی بر شکم بسته‌اند، و احیاناً از گرسنگی خوابشان نمی‌برد، اما قناعت کردند. می‌توانستند از پیروان مخلص‌شان بخواهند و بهترین غذا و لباس را به ایشان فراهم بیاورند. (۲۵ص۲۰۰و۲۰۱)