حالت اول: وجود احادیث مزبور در صحیحین یا یکی از آن‌دو.
ابن‌حجر عسقلانی به دلایل این گروه اشاره می‌کند.
عده‌ی زیادی از علمای سلف و کسانی که در حالت دوم به آن‌ها اشاره می‌شود، پیرو این دیدگاه بوده‌اند؛ تا جایی‌که کسانی هم‌چون: ابو‌عمرو‌بن‌الصلاح، حافظ ابن‌کثیر، ابن‌حجر و ابن‌تیمیه اجماع علما را بر آن نقل کرده‌اند.