دلیل سوم:
محدثین همواره میگویند: «صح عن رسول الله ص: از رسول الله صبه اثبات رسید...»؛ این گفتار اقرار به صدور آن حدیث از طرف پیامبر صبه شمار میرود و بیگمان منظور آنان از صحت آن حدیث، تنها صحت سند نبود؛ بلکه منظورشان اعتراف و اعتقاد به صدور اوامر و نواهی از سوی پیامبر صبوده است و گرنه در صورت تردید، از تعابیری همچون: «یذکر عن رسول الله ص»، «یروی عنه» و امثال آن استفاده میکردند.
کسی که از دانش پویای حدیث آگاه باشد، مفهوم عبارت «هذا الحدیث صحیح: این حدیث صحیح است» و «اسناده صحیح: سندش صحیح است»، را خوب میداند. تعبیر نخست به معنای صحت انتساب حدیث به پیامبر صو تعبیر دوم نیز گواهی بر صحت سند است. اگر در آن علت یا شذوذی باشد، تنها به صحت سند حکم میکنند نه صحت حدیث.