افسانه مذهب جعفری

فهرست کتاب

کشتی نجات... کشتی نجات، کدام کشتی است؟!

کشتی نجات... کشتی نجات، کدام کشتی است؟!

بعد از این گردش و سیر طولانی می‏توانی نفس طولانی بکشی تا مقداری استراحت کنی. و اگر خواستی با تمام توان بخندی در حالی که عبارات مشهور زیر را می‏خوانی:

یکی از علمای شیعه در برج سر به فلک کشیده خود نشسته و در حالی که خمیازه می‏کشد، دراز کشیده و بدون آنکه دست بر دهانش بگذارد، ناگهان این کلمات را بر زبان می‏آورد: «بدین گونه اهمیت حدیث ثقلین و ارزش ارجاع دادن امت اسلام به اهل بیت جهت اخذ احکام از آنان روشن می‏گردد همان طور که اسرار تأکید پیامبر صبر اقتدا کردن به اهل بیت و قرار دادن آنان به عنوان کشتیهای نجات و امنیت و آسایش برای امت دیگر و باب حِطّه [۵۱]سوم، روشن می‏گردد» [۵۲].

دیگری می‏گوید: «از این رو معتقدیم که احکام شرعیه الهی تنها از آب پاک و زلال ائمه سیراب می‏شوند و اخذ احکام جز از جانب آنان صحیح نیست. و ذمه مکلف در صورت رجوع به غیر ائمه فارغ نمی‏شود. و جز از طریق آنان مطمئن نیست که تکالیف و واجبات خود را ادا کرده است. همانا ائمه همانند کشتی نوح هستند هر کس بر آن سوار شد، نجات می‌یابد و هر کس چنین نکرد، در این دریای موج دار و بسیار پر آب، بر اثر امواج شبهات و گمراهیها غرق می‏شود» [۵۳].

دیگری می‏گوید: «همانا اهل بیت، همان کشتی‌های نجات از هر خطری و مانع اختلاف در دین، و باب حِطّه امت و نشانه‌های هدایت آنانند. هر قبیله‌ای از عرب که با آنان مخالفت ورزیده، حزب ابلیس شده‌اند» [۵۴].

راوی برای ما نقل نکرده که آیا این حکم (هر قبیله‌ای از عرب که با اهل بیت پیامبر صمخالفت ورزیده‌اند، حزب ابلیس شده‌اند) بر همه مخالفت کنندگان منطبق است یا خیر؟ مصونیتی فقهی برای بعضی از مخالفت کنندگان است که برای دیگران نیست؟ هرگاه بخواهیم که عادلانه قضاوت کنیم و این قانون را بر همه قبایل به طور مساوی -اعم از اینکه عرب باشند یا غیر عرب، چون هیچ قوم و ملتی بر دیگری برتری ندارد جز به تقوا- منطبق کنیم، در این صورت کدام قبیله اولی‌تر و شایسته‌تر است که حزب ابلیس شود؟ از قدیم عرب گفته‌اند: هرگاه خانه ات از شیشه باشد، سنگ را به خانه دیگران پرتاب مکن. اما واقعیت امر این است همان گونه که حضرت حسن بن علی باز پیامبر صروایت کرده که آن حضرت فرمودند: «إِنَّ مِمَّا أَدْرَكَ النَّاسُ مِنْ كَلامِ النُّبُوَّةِ الأُولَى إِذَا لَمْ تَسْتَحِ فَاصْنَعْ مَا شِئْتَ». «همانا آنچه که مردم از سخن پیامبران نخستین دریافته‌اند، این است که هرگاه شرم و حیا نکردی، پس هر کاری که دلت خواست انجام بده».

[۵۱] منظور از باب حِطّه در بنی اسرائیل است. اهل بیت را به باب حِطّه تشبیه کرده که هر کس به آنان پیوست، نجات یافت و هر کس از آنان جدا شد، هلاک گردید. (مترجم). [۵۲] أصول الفقه الـمقارن،:محمد تقی حکیم، ص۱۷۴. [۵۳] عقائد الشیعۀ: محمد رضا مظفر، ص۴۸. [۵۴] گفتگوی عقیدتی با دکتر علی احمد سالوس در کتابش «فقه الشیعۀ الإمامیۀ»، امیر محمد کاظمی، ص۱۷۳.