نماز خواندن رو به قبر:
به علت حدیث پیامبر جکه میفرماید:
«لا تصلوا الی القبور». (رو به قبرها نماز نخوانید).
از ظاهر نهی چنین فهمیده میشود که: رو به سوی قبور نماز خواندن، حرام است. امام نووی این قول را ترجیح میدهد و مناوی در شرح این حدیث در «فیض القدیر» میگوید: رو به قبور نمودن و نماز بمعنی تعظیم فوق العاده قبور است که اینگونه تعظیم فقط شایسته خدا است.
در جایی دیگر میگوید: این کار مکروه است. چون اگر کسی به قصد تبرک رو به سوی قبور نماز بخواند، بدعتی را در دین بوجود آورده که خداوند اجازه ایجاد آن را نداده است. و مراد، کراهیت تنزیهی است. چنانچه اصحاب شافعی میگویند. اما اگر مطابق با ظاهر حدیث، فتوای حرمت داده شود، سخن گزافی نیست و همچنین منع نماز در مقبره از حدیث گرفته میشود. بنابراین، نماز در مقبره مکروه تحریمی است.
توجه: کراهیت تحریمی در صورتی است که مقصد و هدف، تعظیم قبور نباشد. ولی اگر هدف، تعظیم قبور باشد، در این صورت شرک و قطعاً حرام است. شیخ علی قاری در «المرقاه» (۲/۳٧۲) پیرامون شرح این حدیث میگوید: اگر این عمل برای تعظیم قبر و صاحب قبر باشد، عمل کفار محسوب میشود و تشبه به کفار مکروه تحریمی است. جنازه نیز هنگامی که روی زمین گذاشته شد، همین حکم را دارد. (یعنی رو کردن به جنازه در نمازهای پنجگانه مکروه تحریمی است) و این عملی است که متأسفانه اهل مکه (نمازگزاران مسجد الحرام) بیش از دیگران گرفتار آن هستند. چون گاهی جنازه در کنار کعبه گذاشته میشود و رو به آن نماز (پنجگانه) میخوانند.